Wydzia I M celi a n iczny Zakład Inżynierii Produkcji
12. POMIARY CHROPOWATOŚCI POWIERZCHNI Cel ćwiczenia:
Poznanie zasad określania chropowatości powierzchni, parametrów chropowatości oraz technik ich pomiaru.
Zakres ćwiczenia:
- ocena chropowatości powierzchni przez porównanie z wzorcami.
- pomiar chropowatości powierzchni metodą interferencyjną, pomiar profilografometrem łlommel Tester Tl000, określenie chropowatości z profilogramu.
12.1. Wprowadzenie
W wyniku procesów obróbki i zużycia powstaje bardzo złożona powierzchnia rzeczywista na której występują nierówności o różnych kształtach, wymiarach i położeniu nakładające się wzajemnie. Zbiór tych wszystkich nierówności nazywa się struktura geometryczną powierzchni i dzieli umownie na odchyłki kształtu. falistość i chropowatość txn\ icrzcłini (rys. 12.1) 11.3].
Rys. 12.1. Podział profilu powierzchni -I; na profil kształtu - 2. falistości 3. chropowatości -4
Chropowatość powierzchni stanowi zbiór nierówności powstających w wyniku obróbki charakteryzujących się małym odstępem s między wierzchołkami
o wysokości //. zwykle przyjmuje się — <40. Wysokość nierówności może
h
wynosić od angstremów do milimetrów (od 0,025pm do I600pm). Oddzielenia nierówności odpowiadających falistości i odchyłkom kształtu dokonuje się przez filtrację.
Miarą chropowatości powierzchni są jej parametry. l)o definicji parametrów chropowatości (i falistości) używa się wielu pojęć zebranych w normie PN-EN ISO 4287:1999.
/2.1.1. Pojęcia podstawowe
prolll powierzchni profil uzyskany przez przecięcie powierzchni przedmiotu określoną płaszczyzną. W praktyce zwykle wybiera się płaszczyznę, której normalna jest równoległa do powierzchni przedmiotu i odpowiedniego kierunku (rys. 12.2).
>