— gdy stabilizacja osadu nadmiernego następuje w komorze napowietrzania (typ MU),
— gdy stabilizacja osadu nadmiernego jest przeprowadzana w wydzielonej komorze stabilizacji tlenowej (typ WS).
Ciągi technologiczne „Bioblok” obejmują dwa typoszeregi (tabl. 13-18):
— „Bioblok A” o przepustowości 100—800 m3/d,
— „Bioblok B” o przepustowości 25—100 m3/d.
Ciągi technologiczne składają się z następujących głównych elementów:
— krata lukowa z mechanicznym zgarniaczem kratek,
— zbiornik napowietrzany aeratorem powierzchniowym stacjonarnym, będący komorą napowietrzania osadu czynnego,
— zbiornik napowietrzany aeratorem powierzchniowym pływającym, odgrywający rolę komory tlenowej stabilizacji osadu,
— osadnik wtórny o przepływie pionowym,
•'jt- urządzenia do recyrkulacji osadu.
lii
Producent „PoWoGaz” w Pniewach przewidywał dwie wersje lokalizacji ciągów:
— wyniesienie ponad teren,
— zagłębione w gruncie.
Oczyszczalnie ustawiane na powierzchni terenu są wyposażone przez producenta w izolację termiczną. Niezależnie od tego, czy ciąg jest zagłębiony czy nie, ustawia się wszystkie urządzenia na płycie fundamentowej wykonanej w miejscu budowy.
Oczyszczalnie typu „Bioblok” pozwalają na uzyskanie wysokiego stopnia obniżenia zawartości substancji organicznych w ściekach, ok. 97% w BZT5. Jednak na uzyskanie tych efektów zasadniczy wpływ ma równomierność obciążenia hydraulicznego i ładunkiem zanieczyszczeń. Zmienność tych parametrów powoduje pogorszenie zdolności sedymentacyjnych osadu czynnego i w następstwie tego podwyższenie poziomu zawiesin w ściekach oczyszczonych. Jeszcze jednym powodem słabej zagęszczalności osadu jest zbyt długie natlenianie urządzeniami mechanicznymi, a co za tym idzie — nadmierne rozdrobnienie osadu.
Dla poprawy struktury i opadalności osadu czynnego korzystne są okresowe