spowoduje utworzenie i wyświetlenie odpowiedzi systemu wektora
t =
1 3 5 7 9
Pierwszy z argumentów polecenia oznacza najmniejszą wartość wektora, drugi -krok zmian wartości składowych tego wektora, zaś trzeci - dopuszczalną wartość składowych. Gdy występują tylko dwa argumenty przyjmuje się, że krok jest równy 1.
Taka definicja może wystąpić w instrukcji for oraz np. w argumentach funkcji meshgrid . W poleceniu for definicja wektora jest wykorzystana do generacji indeksu będącego parametrem pętli. Funkcja meshgrid pozwala na utworzenie macierzy dwu- i trójwymiarowych - przydatnych przy przygotowaniu danych dla wykresów siatkowych (2- i 3-wymiarowych).
[X,Y] = meshgrid(0:0.1:1.0 , t)
[X,Y,Z] = meshgrid(0:0.1:1.0,0:0.2:1,0:0.1:1.0)
Wywołanie tej funkcji z mniejszą liczbą argumentów oznacza, żc argument jest powtórzony. Zapis meshgrid (t) odpowiada wywołaniu meshgrid (t, t).
Tekst do MATLAB-a wprowadzany jest z wykorzystaniem znaków pojedynczego cudzysłowu. Na przykład s = ' a 1
Znaki są przechowywane jako liczby, kody ASCII. Instrukcja
a = double(s)
^.ekształca tablicę znaków na macierz numeryczną zawierającą zmiennoprzecinkowe reprezentacje kodów ASCII każdego zc znaków. Wynikiem jest
a = 98 Instrukcja
s = char(a)
jest przekształceniem odwrotnym.
Konwersja liczb na znaki umożliwia śledzenie różnych czcionek dostępnych na komputerze. Liczby całkowite mniejsze niż 32 reprezentują kody znaków sterujących (niedrukowalne). Kody drukowalnych znaków w podstawowym zestawie ASCII są reprezentowane przez liczby całkowite o wartościach od 32 do 127.
F = 32 : 127.
Drukowalne znaki w rozszerzonym zestawie znaków ASCII są reprezentowane przez F + 128. Gdy te liczby całkowite są interpretowane jako kody znaków, wynik zależy od bieżąco używanej czcionki.
Można to sprawdzić wprowadzając polecenia
char(F) char(F+128)
Pisząc polecenie
s - 'Witaj'
28