24774 SAM@26

78

Nowa ekologia mediów. Konwergencja a mediamorfoza

■    Czy wobec tego prasa (gazeta) i e-prasa (e-gazeta) to zbiory rozłączne, czyi* zbiory częściowo choćby nakładające się na siebie?

Jak wiadomo, brak jest jednej, precyzyjnej, ogólnej definicji prasy (w tym drukowanej), zwłaszcza definicji koncentrującej się na treści i formie, jaką ona przybiera. Istniejące definicje koncentrują się na cechach formalnych. I tak polskie prawo prasowe w art. 7.2 zawiera definicję, która składa się z krótkiej definicji („prasa oznacza publikacje periodyczne, które nie tworzą zamkniętej, jednorodnej całości ukazujące się nie rzadziej niż raz w roku, opatrzone stałym tytułem albo nazwą, numerem bieżącym i datą”) i długiej listy przykładów podanych zapewne po to, by definicję tę ukonkretnić.

Pewną pomocą służy natomiast lista „kryteriów różnicujących ogół wytworów prasowych”, obejmująca następujące elementy:

■    częstotliwość ukazywania się,

■    zasięg terytorialny,

a wydawca-dysponent, a zakres tematyczny,

■    technika drukowania,

a ilustracyjność (gazety ilustrowane i nieilustrowane),

■    adres czytelniczy,

a funkcje ogólnospołeczne,

■    język (Pisarek, 1978).

Kryteria te mogą w pewnym stopniu służyć jako spis kategorii do wykorzystania przy charakteryzowaniu prasy.

Z wyjątkiem techniki druku (i przyjętego milcząco założenia, że nośnikiem gazety jest papier), brak tu cech, które nie mogłyby charakteryzować e-gazety, czyli „gazety zdematerializowanej*. Z kolei podstawowa różnica między prasą drukowaną a e-prasą jest taka, że ta druga jest rozpowszechniana drogą elektroniczną - nie wyłącza e-prasy z ogólnej kategorii prasy. Potwierdza to projekt nowelizacji polskiego prawa prasowego z 8 grudnia 2010 r., który rozszerza cytowaną wyżej definicję prasy w sposób następujący: „prasa oznacza publikacje periodyczne, które nie tworzą zamkniętej, jednorodnej całości, ukazujące się nie rzadziej niż raz w roku, opatrzone stałym tytułem albo nazwą, numerem bieżącym i datą (...) prasą są także wszelkie istniejące i powstające w wyniku postępu technicznego środki masowego przekazywania, jeżeli upowszechniają publikacje periodyczne za pomocą druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania, w tym w formie dokumentu elektronicznego'* (podkreślenie KJ-).