ział 4. Ciągi i szeregi
4.1. Ciągi liczbowe i ich granice
65
em działań (analogicz-lko liczby rzeczywiste,
bn = b, gdzie a, b G R ■uje następująca tabela:
w twierdzeniu 4.28 znakiem „?” nazywamy symbolami nieoznaczonymi. Należą do nich 00 - 00, O • (±00), Jg. Można podać przykłady ciągów, w których granice po wykonaniu działań są różne. Podajmy je dla symbolu O • (+00). Ciąg p —>► O oraz n —> oc, a g • n = 5 —> 5, natomiast p —» O, n2 —» +00, a - • n2 = n —> +00.
n
Uwaga 4.30. Zilustrujmy także przykładem sytuację oznaczoną ”? ± 00”. Jeśli an = n —> +oc i bn — CML o, to gj- = p=pn- = (-l)nn2 nie jest
n
ciągiem zbieżnym. Można też podać przykład istnienia granicy dla ilorazu. Jeśli an = n2 -> +oc i 6n = ^ > O, wtedy = -=r = -n4 -» -00.
Na zakończenie poznajmy granice pewnych ciągów.
Twierdzenie 4.31.
la:
+oc
-00
-00
?
+00
+00
(4.7)
(4.8)
lim an
n—>00
0, |
gdy |a| < 1 |
1, |
gdy a — l, |
+ OC, |
gdy a > 1. |
lim \/a = 1, gdy a > 0.
n—>oc
a:
+OO | |
? | |
-OO | |
3 |
? ± 00 |
+00 | |
? |
1 ani rozstrzygnąć proble-liast oznaczenie „? ± 00” tnienia granicy, ale jeśli +00 lub —00.
3 rzeczywistych, +00 lub ają ciągi powstałe po wy-oznaczone w tabelach
(4.9) lim \/n=l.
n—> oc
Dowód. Jeśli a = 0, to wzór (4.7) zachodzi. Gdy 0 < |a| < 1, to ^ = 1 + ń dla pewnego S > 0. Wówczas stosujemy twierdzenie 3.13 (nierówność Bernoulliego) i otrzymujemy ^ = (1 + S)n > 1 + n<5, czyli 0 < |a|n < Ostatni ułamek
dąży do 0, zatem zgodnie z twierdzeniem 4.21 |a|n —» 0, czyli on —* 0, gdy |a| < 1. Jeśli a = 1, to równość (4.7) zachodzi. Gdy a>l,toa = l + ń dla pewnego 5 > 0. Wtedy wykorzystując nierówność Bernoulliego (twierdzenie 3.13), otrzymujemy:
an = (1 + 6)n > 1 +- nS.
Zgodnie z definicją 4.26, warunek (4.5), weźmy dowolne K 6 R. Określmy M = Lpk Wtedy dla n > M = Lpl otrzymujemy 1 + nó > K, czyli an > K i warunek (4.5) jest spełniony.
Własność (4.8) można wykazać podobnie, wykorzystując nierówność Bernoulliego. W pierwszym kroku załóżmy, że a ^ 1. Wówczas y/a ^ 1. Wtedy ęfd = 1 + Sn, gdzie 5n ^ 0. Zatem z nierówności Bernoulliego otrzymujemy a = (1 + 6n)n > 1 + nón, czyli 0 < Sn ^ pM. Skrajne wyrazy są zbieżne do 0,