Tl
18 ppil pij B \K\ew7B n„ , ,,.,
V< V®\vj popuW \\,\odwrotnie - mak próby dostarczają danych odfe^! hwWaiKtW ZjWdlk v< populacji. Badani zachowują się jednak WlUNliM prawo nie istniało, l gdy na przykład mają oszacować, w ^ i w\AV.\\u yoW(,niczym pojawi się więcej dni z 60% urodzeń chłopców: w l UWdttnlaml na dobę czy w małym z 15 urodzeniami na dobę, naj^!11' odpowtadają, kc po tówno.Tymczasem większe prawdopodobieństwo żachnij*! w małym szpitalu, ponieważ mniejsza próba mniej dokładnie odzwier^' yrawldlowotó Iw Istocie prawdopodobieństwo pojawienia się nietypo^’ lAtfMA.lt w malej próbie - tak jak w przytoczonym badaniu - jest dwa ^ w\ęVsv,eV Nawet osoby, które szkolono w statystyce, popełniają ten sam b!M Wa*. Libelt, Rom, 1980).
1 <V. \\ttiorye7,nakorelttc)tt (lllusory comlation) - to przecenianie związków między 7^w\aVam\ Mata zewnętrznego lub dostrzeganie związków przyczynowych tam, J wyitępuje tylko czasowa zbieżność. Na przykład obserwacja spoconego, brudnego człowieka siedzącego na ławce na dworcu kolejowym powoduje, j że obserwator przecenia współwystępowanie dwóch faktów: rodzaju ubioru 1 zachowania (Ross, 1977; Rothbart, Fulero, Jensen, Howard, Birrell, 1978), Może uznać, że niestarannie (czy wręcz niechlujnie) ubrane osoby są leniwe | \ bezrobotne. Ten sam człowiek znajdujący się w tych samych okolicznościach, I ale ubrany w dobry garnitur, wywoła inną ocenę: obserwator stwierdzi, źe to I zapewne pracowity urzędnik na chwilę zatrzymał się na dworcu. Ponadto lu* I dzle przeceniają mlędzysytuacyjną zgodność (stałość) zachowań innych osób [ (Chapman, Chapman, 1969), wskutek czego błąd korelacyjny jest względnie stały | l powszechny (obserwator sądzi, że siedzenie na ławce na dworcu jest stałym i zachowaniem niechlujnie ubranych ludzi).
75, Nieprawidłowa (pochopna) generalizacja [overgeneralization bias; Macrae, i Stangor, Hewstone, 1999; Thiele-Dohrmann, 1980) - jest źródłem stereotypów I społecznych, a polega na nieuprawnionym przenoszeniu na całąjpopulację I prawidłowo (lub tendencyjnie i wadliwie) spostrzeganych cech jednostek I
cych przedstawicielami określonych grup etnicznych. Na przykłąd obserwator I przywołany w punkcie 74 wnioskuje, że nie tylko ów niestaranni ubrany czjo' I wie siedzi na ławce z powodu lenistwa, ale że lenistwo jest cecha wszystkich I estarannie ubranych ludzi. Rozpatrywanie nieprawidłowej generalizaejmie jest I ązane z wcześniejszymi etapami spostrzegania i dotyczy tylko nielogiczności I przenoszeniu właściwości osób - wywnioskowanych na podstawieiragmen- I rycznych danych - na całe grupy społeczne.