Rys. 12.24. Oznaczanie Cd(II), In(III), Pb(II) i Cu(II) (c = 2-10"7 mol-dra-3)
Metoda ASV jest dogodną metodą oznaczania śladowych ilości pierwiastków w czystych odczynnikach. Metodą tą oznaczono np. śladów ilości Pb2 + , Cd2+ i Zn2+ w KC1 cz.d.a., śladowe ilości Cu2+, Pb2+ i Cd2+ w Zn(N03)2 cz.d.a., śladowe ilości Sb3 + , Pb2+, Tl+ i Cd2+ w H3P04. Woltamperogramy ASV i wykres zależności wysokości piku od stężenia w przypadku oznaczania Pb2+ w KC1 cz.d.a. przedstawiono na rys. 12.25.
Rys. 12.25. Oznaczanie Pb2 + w KC1 cz.d.a.
b) Metodą CSV można oznaczać także aniony, np. Cl-, Br-, CN-, S-2, Se-2 oraz tiole.
c) Metoda SY znalazła zastosowanie do rozróżniania postaci, w jakich występują ślady metali w materiale biologicznym i w wodach naturalnych. To rozróżnienie jest to tzw. specjacja metali, a odpowiedź analityka dotyczy nie tylko tego, ile jest danego metalu w analizowanej próbce, ale w jakiej postaci chemicznej ten metal występuje. Jest to bardzo ważna dziedzina zastosowań technik SV.
d) Inwersyjna woltamperometria z zastosowaniem techniki AdSV jest coraz częściej stosowana w analizie różnych grup związków organicznych.
246