32028 NEUFERT6 realiz bud

©

Elementy budowlane w systemie ('g') Przestrzeń koordynacji (ograniczo-koordynacji modularnej    'o' na sześcioma płaszczyznami)

KOORDYNACJA MODULARNA

QD    DIN 18000

Norma DIN 18 000 obejmuje wynikające z umów międzynarodowych wytyczne dotyczące projektowania i realizacji budowli oraz planowania i produkcji elementów budowlanych i prefabrykatów. Koordynacja modularna jest środkiem pomocniczym do ujednolicenia wymiarów w budownictwie.

W pojęciu „ujednolicenia” stwierdza się wyraźnie, że przy koordynacji modularnej chodzi o koordynację wymiarową i przestrzenną elementów budowlanych. Dlatego w normach będą występowały ustalenia geometryczne i wymiarowe. Koordynacja modularna zawiera w sobie zasady systematyki projektowej i konstrukcyjnej na podstawie systemu koordynacji jako środka pomocniczego do projektowania i wykonawstwa budowlanego.

©

Płaszczyzna koordynacji

©Linia koordynacji (linia przecięcia się 2 płaszczyzn)

do granicy    do osi

Odniesienie elementu

©Punkt koordynacji (punkt przecięcia się 3 płaszczyzn)

©

©

<					L 1
u	777T\	K '/‘źł	l	V7P.a		E

Strefa niemodularna

o o o o 0    9

Nawarstwiony system koordynacji częściowej

Przyłączony poprzecznie niemodu-(10) lamy element budowlany w położe

niu środkowym

©Przyłączony poprzecznie niemodu- ^ lamy element budowlany w położę- (12 niu skrajnym

Połączenie odniesienia do osi i modularnej strefy materiałowej

Ustalenia geometryczne

System koordynacji modularnej koordynuje budowle i elementy budowlane, ich położenie i wielkość. Stąd pochodzą wymiary nominalne elementów budowlanych oraz wymiary spoin i połączeń -> O - © i ©.

System koordynacji składa się z prostokątnych, przyporządkowanych wzajemnie płaszczyzn, których odstępy są wymiarami koordynacyjnymi. Ich trzy wymiary przestrzeni - wynikające z projektu - mogą być różnej wielkości. Z reguły elementy budowlane jednego wymiaru przestrzeni będą tak ułożone między dwiema równoległymi płaszczyznami koordynacji, że wypełnią wymiar koordynacyjny łącznie z częścią na spoinę, przy uwzględnieniu tolerancji. Element budowlany będzie przez to wyznaczony swoim wymiarem i położeniem. Nazywa się to odniesieniem do granic -» © -> @.

W innych wypadkach korzystne może być przyporządkowanie elementu budowlanego nie względem dwóch płaszczyzn, ale jego własnej osi, z jedną płaszczyzną koordynacji. Element budowlany będzie wtedy wyznaczony - w swojej rozciągłości -w jednym wymiarze przestrzeni przez podanie jego wymiaru i położenia 0 -» ©.

System koordynacji można podzielić na systemy częściowe w odniesieniu do różnych grup elementów budowlanych (np. struktur nośnych, części budowli zamykających przestrzeń itp.) -»®. Stwierdza się, że nie muszą być modularne pojedyncze elementy (np. stopnie schodów, okna, drzwi), lecz tylko utworzone z nich elementy budowlane (biegi schodów, elementy elewacji lub ścian działowych itp.) ^©

Dla niemodularnych elementów budowlanych, które poprzecznie lub podłużnie biegną przez cały budynek, można wprowadzić tak zwaną strefę niemodularną, która podzieli system koordynacji na 2 systemy częściowe. Warunkiem jest jednak, aby wymiar elementu budowlanego w tej niemodularnej strefie był znany już przed momentem ustalenia systemu koordynacji, ponieważ ta niemodularna strefa może być zmierzona jedynie za pomocą ściśle oznaczonego wymiaru -> ®. Dalsze możliwości podporządkowania niemodularnych elementów budowlanych daje położenie środkowe i skrajne w strefie modularnej

->© i ©

©Prefabrykowany bieg schodów żelbetowych

Wysokość kondygnacji:

30 M = 300 cm przyjęto 16 stopni Wysokość stopnia: h = 300 : 16 = 18,75 cm Długość biegu:

16 26 = 416 cm przyjęto 420 cm = 42 M Szerokość podnóżka: b = 419 : 16 = 26,2 cm (odjęto 1 cm na spoinę)

56