38321 Kompost, ściółka, nawozy zielone Paul Seitz 0

1

Słowniczek -

Pierwotniaki: najliczniejsza grupa mikrofauny glebowej; są to organizmy jednokomórkowe, bardzo zróżnicowane. W glebie biorą aktywny udział w przemianie materii, szczególnie w sorpcji azotu i przemieszczaniu się jego związków w głąb gleby (do 70 cm).

Podeszwa płużna: warstwa ubitej ziemi leżącej tuż pod warstwą orną; powstawanie podeszwy płużnej jest spowodowane rokroczną orką na tej samej głębokości; warstwa ta czyni glebę nieprzepuszczalną dla wody i trudną do prze-rośnięcia dla korzeni roślin.

Poplon: rośliny uprawiane w okresie między zbiorem a siewem dwóch roślin uprawianych na tym samym polu jako plony główne. Najczęściej na poplon uprawia się rośliny motylkowe i krzyżowe.

Porowatość gleby: suma przestworów zajętych przez wodę i powietrze przypadająca na jednostkę objętości gleby.

Próchnica: ciemna, koloidalna substancja organiczna budująca glebę; produkt procesu hu-mifikacji resztek pochodzenia roślinnego i zwierzęcego; stanowi jedno ze źródeł składników pokarmowych dla roślin, zwiększa żyzność gleby oraz polepsza jej strukturę.

Próchnica surowa: nierozłożona masa organiczna, z której - po dodaniu pewnych określonych ilości wapnia i nawozu azotowego - wytwarza się różne typy pełnowartościowej próchnicy. Próchnica trwała: złożona jest z trudnych do rozłożenia cząsteczek substancji organicznej. Powstaje w wyniku zmieszania kompostu z mączką mineralną i wapnem.

Ryzosfera: warstwa gleby, do której sięga główna masa korzeni roślin.

Sorpcja gleby: zdolność gleby do zatrzymywania wody, gazów, drobnych cząsteczek, jonów, mikroorganizmów itp. na powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej agregatów glebowych.

Słowniczek

Stabilizacja gleby: utrwalanie agregatów glebowych poprzez działalność mikroorganizmów glebowych i korzeni roślin.

Struktura gruzełkowata: charakterystyczna dla gleb o dużej zawartości próchnicy; zapewnia ona wysokie plony roślin uprawnych. Strzępki: nitkowate twory budujące grzybnię. Symbioza: współżycie dwóch różnych organizmów na zasadach obopólnych korzyści.

Szare kwasy huminowe: wykazują wysokie zdolności sorpcyjne, mają duże znaczenie struk-turotwórcze; wiążąc się ze związkami wapnia tworzą trwałe kompleksy wapniowo-humuso-we.

Ściółkowanie letnie: cienka warstwa odpowiednio przygotowanej materii organicznej szczelnie okrywającej glebę, stosowana tylko w miesiącach letnich; wymaga kilkakrotnego uzupełnienia.

Ściółka trwała: stała albo tylko wieloletnia szczelna warstwa masy organicznej okrywająca glebę.

Ściółka nawożąca: warstwa ściółki, którą stanowi łatwo rozkładająca się masa organiczna bogata w substancje odżywcze.

Ściółka zimowa: warstwa masy organicznej grubości 10-15 cm okrywająca glebę przez zimę. Wiosną resztki ściółki należy zgrabię* aby słońce mogło szybciej nagrzać glebę.-**" Utlenianie: proces polegający na oddaniu pary elektronów z atomu lub cząsteczki; mówiąc prościej jest to proces „spalania”.

Warstwa oma: wierzchnia warstwa gruntów rolnych o miąższości około 15-30 cm; nazwa wzięła się od określenia jej zasięgu: „tam gdzie sięga pług”, „ta część gleby, którą się orze”. Wegetariański ogród: rodzaj ogrodu alternatywnego, w którym nie wykorzystuje się ściółkowania lub kompostowania resztek organicznych pochodzenia zwierzęcego.

177