39354 skanuj0004 (502)

Ten wątek i nurt badań stylu kierowania /przywództwa/ . tj. nastawienia na ludzi i nastawienia na produkcję /zadania/, znalazł wyraz w koncepcji /modelu/ Blake'a i Moutona, tzw. siatce kierowniczej /managerial grid/.

Siatka kierownicza zawiera 81 kombinacji uwzględniających określony stopień troski o produkcję i nastawienia na ludzi. Spośród tych wariantów autorzy wyróżniają pięć głównych stylów kierowania.

nastawienie		9.1	9.9
na		0.0
produkcję
		1.1	1.9
			-v

nastawienie

na

ludzi

Rysunek.Siatka kierownicza

1.1.    Kierowanie zubożone. Kierownik wykazuje małą troskę zarówno o ludzi, jak też o produkcję, wkłada więc minimum wysiłku w utrzymanie się na zajmowanej pozycji, starając się neutralizować sprzeczności między wymaganiami produkcji i zachowaniami pracowniczymi.

9.1.    Kierowanie nastawione na zadania. Kierownik troszczy się w wysokim stopniu o produkcję traktując dobre stosunki pracy jako zagadnienie marginesowe. Ludzie są traktowani jak maszyny.

1.9. Kierowa nie "klubowe". Produkcja ma znaczenie uboczne wobec spraw pracowniczych. Kierownik zabiega o stworzenie bezpiecznej i przyjaznej atmosfery pracy.

5.5. Kierowanie zrównoważone. Kierownik kojarzy wysokie nastawienie na ludzi i zadania ; poprzez pozyskanie ludzi, ich partycypację w procesie kierowania, zaangażowanie -uzyskuje wysoką efektywność. Pożądanym, wzorcowym stylem kierowania jest stył 9.9. Warto dodać, iż siatka kierownicza jest traktowana również jako narzędzie diagnozowania stylu kierowania osób na stanowiskach kierowniczych i podstawą doskonalenia ich pracy.

VII. DIAGNOZA WŁASNEGO STYLU KIEROWANIA Siatka stylów kierowania (wg.R.BIake'a i J.Moutona)

Wybór wariantu uczestnictwa, a więc zdecydowanie się na sposób realizacji zadania (czy to z uwzględnieniem większej swobody grupy, czy też położenie większego nacisku na znaczenie osoby kierującej zespołem bądź organizacją), jest w dużej mierze uwarunkowany indywidualną skłonnością menedżera do zachowania się w odpowiedni sposób -preferowania przez niego stylu kierowania. Świadomość własnych ograniczeń (tendencja do zbytniej koncentracji na tzw. ludzkiej stronie bądź nadmierne skupienie na zadaniach) powinna być podstawą decyzji kierowniczych.

Proponowana, rozpowszechniona w świecie metoda badania własnego stylu kierowania, znana jako Siatka Stylów Kierowania, może być podstawą diagnozy. Podstawą Siatki Stylów Kierowania (opracowanej przez R.R.BIake’a i J.S.Moutona) są dwa wymiary: "zainteresowanie ludźmi" i "zainteresowanie produkcją".