492
A F N W
wspornik. U góry: kamienny wspornik dźwigający żebro sklepienia, Arles (Francja płd.), St-Trophime, krużganek, gotyk. U dołu: rzeźbione wsporniki pod belki drewnianej konstrukcji szkieletowej, z wyobrażeniem Zwiastowania i Nawiedzenia, Wiedenbruck, 1559. renesans
i
Po lewej: wykusz gotycki, Praga, Karolinum, 2 poł. XIV w. Po prawej: wykusz renesansowy, Norymberga, dom Top-lerów, 1605
wypełniające okna. „Karton” (projekt naturalnej wielkości) ukazuje główne zarysy obrazu. Według niego wycina się kawałki szkła, które albo są barwione w masie (witraż mozaikowy), albo pokryte warstwą cienkiego, bar- |
1 |
1 |
1 |
1 |
wionego szkła (szkło warstwowe). Dziś barwne szkło |
2 |
2 |
2 |
2 |
wytwarza się fabrycznie. Czarna konturówka, kryjąca far- |
3 |
3 |
3 |
3 |
ba ze szklanego proszku i tlenków metali, służy do nanoszenia rysunku i wtopienia go w szkło. Listwy ołowiane, |
4 |
4 |
4 |
4 |
lutowane w miejscach styku, łączą poszczególne kawałki szkła (il. 1, 2). Do ochrony przed naporem wiatru służą poziome wiat równice (il. 3 - S). Łączą się one z witrażem |
5 |
5 |
5 |
5 |
za pośrednictwem pionowych wiatrówek (W) i wiązadeł |
6,7 |
6,7 |
6,7 |
6,7 |
(B) - drutów przy lutowy wanych do ołowianych listew, i owijanych wokół wiatrówek. Witraż betonowy * składa się |
8 |
8 |
8 |
8 |
z grubych, barwionych kawałków szkła, nie połączonych ołowiem, lecz wylanym betonem albo tworzywem sztucznym (il. 4), XX w. witrażyk herbowy*, witrażyk przedstawiający herb osoby |
400 |
825 |
828 |
882 |
albo grupy osób, ufundowany dla budynku publicznego, związany z darowizną pieniężną („grosz na budowę”). Popularny w Szwajcarii w XV i XVI w. 768 wklęska, wklęsły odpowiednik wałka w profilu |
699 |
698 |
332 |
708 |
—» żebra, —> gzymsu, stropu, kolumny (np. trochilus —> bazy attyckiej), występuje także w meblach. 769 właz, otwór w stropie —> lochu, 296*. |
558 |
792 |
386 29 |
41 |
| 7701 włoski hełm —> dach 10*. |
130 |
272 |
835 |
823 |
| 7711 wnęka ślepa, blenda, wnęka dekoracyjna, |
107 |
538 |
104 |
522 |
stwarzająca złudzenie powtarzania się otworu okiennego itp. (np. w strefie okien górnych w budowlach romańskich). 7721 wole oko, oeil-de-boeuf. małe —> okno okrągłe albo |
542 |
546 |
516 |
528 |
eliptyczne, szczególnie w architekturze baroku. 773| woluta* (łac. volutum = zwinięte), element ar- |
831 |
827 |
819 |
890 |
chitektoniczny w formie ślimacznicy. Część charakterystyczna kapitelu jońskiego (15*) oraz rzymsko-korync-kiego gzymsu wspornikowego (32*). W okresie renesansu i baroku stosowana do uzyskania przejścia między pionowymi a poziomymi elementami architektonicznymi; —» szczyt, il. 3. 7741 wolutowy ornament —> okuciowy ornament, 232*. |
700 |
663 |
686 |
294 |
775| wotum, tabliczka wotywna* (łac. votum = dar, |
832 |
331 |
823 |
807 |
ślub), tabliczka zawieszana w związku ze złożonymi ślubami („ex voto”) albo w podzięce za wysłuchanie modlitwy, w kościele, w miejscu pielgrzymek lub tam, gdzie dokonało się dane wydarzenie. Na niej umieszczony tekst, często także figury świętych albo wyobrażenie zdarzenia. Dary wotywne, wota to przedmioty wiążące się z określoną intencją modlitwy albo jej wysłuchaniem, np. kule, modele statków, odlewy części ciała itd. 776[ wozówkowy układ cegieł —» kamień budowlany |
753 |
584 |
440 |
598 |
i cegła*. 777| wspornik* (kroksztyn, konsola), wystający z muru |
216 |
225 |
411 |
476 |
element podtrzymujący balkony, rzeźby, belki, służki, żebra sklepienne itd.; w architekturze drewnianej (—> szkieletowa konstrukcja drewniana) nazywany także knagą*. Często |
1 |
1 |
777 1 |
1 |
zdobiony ornamentem albo motywami figuralnymi, nierzadko groteskowymi, 160*, 309*. |