8. ELEKTROENERGETYCZNA AUTOMATYKA ZABEZPIECZENIOWA 478
Wpływ na wartość prądów zwarciowych, zwłaszcza na szybkość zanikania składowych swobodnych1 zawartych w prądach, ma rezystancja przejścia w miejscu zwarcia. Może się na nią składać:
— rezystancja luku, którą można oszacować, w omach, ze wzoru [8.13, 8.17]
28700/
1.4/1
(8.8)
przy czym / — długość łuku, m;
— rezystancja przejścia do ziemi przy zwarciach doziemnych; decyduje o niej przede wszystkim rezystancja uziemienia słupa; wówczas rezystancja przejścia wynosi najczęściej 1 -f-5 fi (nie przekracza 20 £2); jeśli jednak zwarcie jest poprzez gałęzie drzewa lub też urwany przewód leży na ziemi o dużej rezystywności (skała, piasek), to rezystancja ta może być rzędu lO^lO3 Ci.
Zwarciami slaboprądowymi są zwarcia jednofazowe doziemne w sieci o punktach neutralnych izolowanych lub uziemionych przez dławik kompensujący. Zwarciom takim towarzyszy przepływ niewielkich prądów. Gdy punkty neutralne są izolowane, wówczas składowa podstawowa tych prądów jest wyrażona wzorem
/1 = 3co, Cpht/ph (8.9)
w którym: Cph — całkowita pojemność doziemna jednej fazy sieci, F; Uph — napięcie fazowe, V; tu, — pulsacja składowej podstawowej.
W prądzie tym występuje znaczna zawartość wyższych harmonicznych. Jeśli ponadto łuk w miejscu zwarcia zapala się i gaśnie (częsty przypadek łuku przerywanego), to przebieg prądu jest dodatkowo zniekształcony składowymi swobodnymi. Słaboprądo-wym zwarciom doziemnym towarzyszy podwyższenie napięć na fazach nieuszkodzonych. W stanie ustalonym napięcie wzrasta ^/3 -krotnie, w stanach przejściowych zaś (szczególnie przy łuku przerywanym) może osiągnąć kilkakrotne wartości napięć znamionowych. Może to spowodować powstanie zwarcia w najsłabszym punkcie jednej z faz nieuszkodzonych. Wówczas zwarcie jednofazowe słaboprądowe przechodzi w wielkoprądowe zwarcie dwupunktowe.
Rys. 8.2. Przykłady zwarć wewnętrznych w transformatorze
Zwarcia wewnętrzne mogą wystąpić w transformatorach (rys. 8.2), generatorach i silnikach. Są to albo zwarcia doziemne, albo międzyzwojowe. W przypadku tych drugich prąd w zwartych zwojach może osiągać bardzo wielkie wartości (gęstość prądu może dochodzić do kilkuset A/mm2), choć przyrost prądu mierzonego na zaciskach uszkodzonego elementu może nie przekraczać wartości prądu znamionowego.
Swoistym zaburzeniem jest przerwa w przewodach. Może ona wystąpić zarówno w liniach, jak i maszynach elektrycznych. Przyczyną tych zakłóceń może być:
— jednofazowe wyłączenie zwarcia doziemnego (trwałe lub czasowe);
— źle działające łączniki, nie zamykające się w jednej fazie;
— przepalenie bezpiecznika;
— upalenie się mostka na linii, często towarzyszące zwarciu i opadnięciu przewodu na ziemię;
— błędy montażowe.
Przerwa w przewodzie fazowym spowoduje:
— pojawienie się niesymetrii (jest źródłem zarówno składowej kolejności zerowej, jak i składowej kolejności przeciwnej prądów oraz napięć);
— zakłócenie w pracy odbiorów, zwłaszcza silnikowych, w których maleje moment napędowy;
— zmniejszenie mocy przesyłanej przez tor, na którym wystąpiło uszkodzenie, do 30% mocy jaka płynęła przed uszkodzeniem (przy przerwie w jednej fazie);
— utrudnienie pracy zabezpieczeń.
Niekiedy w systemach dopuszcza się długotrwałą pracę dwufazową linii, w których wystąpiło trwałe zwarcie doziemne na jednej fazie. W ten sposób można przesłać linią ok. 70% jej mocy dopuszczalnej, choć konsekwencje wprowadzonej niesymetrii są niekorzystne.
Awaryjność transformatorów jest niewielka — statystyki międzynarodowe wykazują, że wynosi średnio ok. 2 uszkodzenia na 100 transformatorów w ciągu roku. Uszkodzenia te dotyczą takich elementów transformatorów, jak: uzwojenia 20+40%,
przełączniki zaczepów 15 + 50%,
przepusty 12 h- 25%,
kadź i obieg oleju 10+15%.
W transformatorach występuje zjawisko przypominające zwarcie wewnętrzne, ale nie ma ono nic wspólnego z uszkodzeniem. Jest to nagły wzrost prądu magnesującego rdzeń na skutek podskoku napięcia na zaciskach (załączenie jednostki na napięcie, wyłączenie bliskiego zwarcia). W warunkach normalnych prąd magnesujący (prąd stanu jałowego) ma wartość zależną od konstrukcji jednostki i zmienia się w zakresie (0,1 -4-4%) IN. Natomiast przy załączeniu transformatora na napięcie prąd może osiągnąć 10-krotną wartość znamionową, na skutek przejściowego nasycenia rdzenia. Prąd ten jest silnie odkształcony wyższymi harmonicznymi i składową aperiodyczną, zanika zaś po czasie 0,3 -4-2 s.
Wskaźnik uszkadzalności generatorów jest niski i wynosi ok. 4 uszkodzenia na 100 generatorów w roku. Statystyka tych uszkodzeń jest następująca: uszkodzenia stojana 20+50%,
uszkodzenia wirnika 15 + 50%,
uszkodzenia wzbudnicy 10+50%,
uszkodzenia mechaniczne konstrukcji 1+5%.
Najczęstszymi uszkodzeniami stojana są zwarcia, których przyczyną są przeważnie albo wady wykonawcze, albo termiczne starzenie izolacji, albo też mechaniczne uszkodzenie
Składowe swobodne są to składowe prądu i/lub napięcia występujące po zwarciu, na skutek zmiany energii zmagazynowanej w indukcyjnościach i pojemnościach.