40 41 2

Nauczyciel zadaje dzieciom rytmiczne pytanie: • Jak nazywa się twój pies?

J> J> J *

się twój pies?

I J> J> J J

Jak na - zy- wa

Dzieci podają odpowiedź, swobodnie ją rytmizując.

5.    Zabawa ruchowa Szczeńiaczki.

Nauczyciel rozkłada na podłodze kilka obręczy {koszyczków’). Do ich środka wchodzą dzieci szczeniaczki oznakowane tym samym kolorem szarfy. Słysząc dźwięki melodii granej przez nauczyciela na pianinie (lub jej nagrania na płycie CD), szczeniaczki wychodzą z koszyczka i chodzą swobodnie po sali na czworakach. Podczas przerwy w muzyce wracają do swoich koszyczków, poszczekując radośnie.

Zabawę powtarzamy.

6.    Zabawa muzyczna Próba psar

Dzieci naśladują głos psa. Zmieniając barwę i intonację głosu, wyrażająjego zdenerwowanie (głośne szczekanie, warczenie), prośbę (ciche skomlenie), radość (wesoło, dość głośno) itp.

TYDZIEŃ DRUGI - SZARY NASZ PRZYJACIEL

Cel: Rozwijanie poczucia rytmu.

1. Słuchanie piosenki Wróbelki zimą (sł. W. Broniewski, muz. K. Kwiatkowska) w wykonaniu nauczyciela (lub jej nagrania na płycie CD).

Umiarkowanie

i i ł -S ......	0-^=1		|—r~r^Pk" —,
<ą i i ^:J=		■H-'- ^J dEl

Ćwir, ćwir. ćwir, zi - ma bia - ła    po - dwó-rc-czko przy - sy - pa - ła.

nu C    D . em ■_D.    .GE⁷ a _ D, G

| f&f-kŁ**i    ^f rr^-ęJJ *1

W bia-łym pu-chu ca-ła zie mia, nic nic wi-dać do jc-dzc-nia. ćwir. ćwir. ćwir. do je-dze-nia.

I

Ćwir, ćwir, ćwir, zima biała podwóreczko przysypała.

W białym puchu cała ziemia, nic nie widać do jedzenia, ćwir. ćwir. ćwir, do jedzenia.

U

Ćwir, ćwir. ćwir. na podwórko wyglądamy z gniazdka dziurką. Czy na ziemię dla wróbelków nie wysypią kartofelków, ćwir. ćwir, ćwir, kartofelków.

2.

3.

Rozmowa na temat piosenki.

O jakich ptakach jest mowa w piosence?

Dlaczego ptaki były głodne?

Dlaczego wróbelki wyglądały z gniazda?

Zabawa inscenizowana przy piosence.

Dzieci ustawione są na obwodzie koła. Nauczyciel śpiewa piosenkę, jednocześnie interpretując mchem i gestami jej treść. Dzieci powtarzają za nauczycielem wszystkie czynności.

Ćwir. ćwir. ćwir. zima biała

podwóreczko przysypała.

W białym puchu cała ziemia, nic nie widać do jedzenia, ćwir, ćwir, ćwir. do jedzenia.

Dzieci kładą dłonie na ramionach, tworząc małe skrzydełka. Wspinają się na palce i opadają na ziemię na słowa: ćwir, ćwir, ćwir.

-    Unoszą ręce wysoko nad głowę i wolno opuszczają w dół. Przebierając szybko palcami, naśladują sypanie płatków śniegu.

-    Zataczają nisko rękami półkola.

-    Palcem wskazującym pokazują znak negacji.

-    Jak na początku.

41