40429 skanuj0023 (193)

I Ryc. 18. Poszczególne etapy zaopatrywania krwawiącej rany towarzyszącej złamaniu otwartemu

} W sytuacji gdy postępowanie takie jest nieefektywne możemy - w przypadku, gdy jest to fiswawienie tętnicze - dodatkowo posłużyć się opaską uciskową, pamiętając, że wtedy należy odnotować godzinę jej założenia. Nie powinna ona dłużej być obecna na kończynie jak 2-2,5 godziny latem i do 1,5 godziny zimą. Od razu trzeba wyraźnie zaznaczyć, że konieczność zastosowania opaski uciskowej zachodzi rzadko, zwykle w obrażeniach postrzałowych układu narządu ruchu.

I W ranach towarzyszących złamaniu kości jest oczywiste, że przed jego unieruchomieniem najpierw zakładamy jałowy opatrunek według reguł omówionych powyżej, aby uniknąć dalszego infekowania już nie tylko samych obrażeń tkanek miękkich, ale także tkanki kostnej. Należy zminimalizować ryzyko rozwoju pourazowego zakażenia kości lub stawu.

Gdy chory znajdzie się w izbie przyjęć szpitala, stacji pogotowia ratunkowego lub w przychodni lekarskiej opisane czynności uzupełniamy o podanie anatoksyny tężcowej i ewentualnie także surowicy przeciwtężcowej w zależności od stopnia zanieczyszczenia rany i daty szczepienia chorego, tj. jeżeli od ostatniej dawki upłynęło 5 lat. Na tym etapie możemy też (jeżeli nie było możliwości uczynić tego wcześniej), podać ogólnie drogą parenteralną antybiotyk o jak najszerszym spektrum działania.

W ten sposób zabezpieczamy pacjenta przed rozwojem groźnych powikłań, jakimi są dwa zakażenia przyranne: tężec i zgorzel gazowa.

77