41928 skanuj0033 (19)

wirusy. Oakleilo. drora/e. ptofnlu. gtony

I

r

caty*m*ą

O,. N_f, CO,, H,    » spOBOft nwszany

tmĄtkó* organcmycli

-IK.MOi.SOC. PO*

r

Foioautotroły OemoeuWtrofy

-I

M*Wy

wfMwua im jodan wymagaj Majonych flUwonj, •#. naw

Pisaiyty    SapfOltty

■yPMpatt 2y«ci •orioeiŁ ojrtooMł

Wy*. 9.2. Podział drobnoustrojów ze względu na sposób od ty wiania się

-    wymagania pod względem wysokości optymalnych, minimalnych i maksymalnych temperatur (s. 297), pH (p. 14.1.1), stężeniu osinotyczncgo (p. 13.1.4);

-    odporności na wahania czynników środowiskowych, wyróżnia się organizmy o malej tolemncyjności (tzw. stenotypowe) i dużej tolerancji (earoty-powe);

-    skład chemiczny masy komórkowej (tabl. 9.1) oraz zawartość w niej czynników szkodliwych dla zdrowia (toksyn, mykotoksyn, antybiotyków lip.) oraz za-wartość czynników organoleptycznych uniemożliwiających jej spożycie (zapachu, barwy, smaku itp );

Tablica 9.1. Skład ebemirzay suchej substancji rótaycb drobnoustrojów

(wg S. Aiba. A.K. Hmpkny, N.F. .Mliii* htimieri* Blochtmlczna. Tłum. aj. ang. Warszawa.

WNT 1970)

Rodzaj	■*0 — Zawartość w suchej substancji 94
drobnoustrojów	białka	tłuszczu	kuosów Mfckmooycb
Wirusy	50-90	1	5-50
Bakterie	40-50	10-15	13-25	Mycobacttrim mota zawierać 2594 tłuszczu
Pleśnie	10-25	2-7	1-3	Niektóro gstunki Asptrglllus I PenKIlhum zawierają 5094 tłu* Stczu
Drozd*	40-50	1-6	4-10	Niektóro pimśś RJtodotorJa 1 C—*»*T zawictapą 50% tłuszczu
Małe, jctlnokomór-	10-00 1	4-10	1-5	Wartości w nawiasach są nof-
kowe glony	(50)	(10)	(3)	częściej spotykane

- wielkość komórek, grubość ścian komórkowych, wydzielanie śluzu i inne cechy wamc lak przy wydzielaniu biomasy i jej oczyszczaniu, jak również przy dalszym ewentualnym jej przetwarzaniu.

Przygotowanie materiału ucirpieeiefo (knłtnry roboczej)

Polega ono na wstępnym rozmnożeniu szczepionki czystej kultury (populacji mancj z Jednej komórki) przez kolejne przeszczepianie na coraz większą ilość podłoża lak. aby ilość zaszczcpu wynosiła od paru do kilkunastu procent w stosunku do ilości podłoża w hodowli produkcyjnej.

Przygotowanie zbiornika, w którym bodnje się drobnoustroje czyli tzw. tanko fermentacyjnego (rys. ŚJ)

Obejmuje ono takie czynności, jak sprawdzanie sprawności urządzeń związanych z pracą tanku oraz jego mycie i dezynfekcję (rozdz. 17). W niektórych metodach sterylizację tanku przeprowadza się razem z podłożem po napełnieniu go

Rys. M

Schemat .Saawy podstawowego typa hracuora tOgólna frtmoiogta ttmmości CŁ I. Praca óŁo— pod fd w. Bednarskiego Ołuiyn. ART 1991):

/ - dopływ kwasu lub ługu do regulacji pH.

2- dopływ pofywki. 2 — wal g «0(itim, 4 — (tadak

7- natiisdlo tnińarcsowe. t - kwak probwresy do aouaaaliraeiia. 9 - dopływ wody rMoóyq.

/#- sprgeoac powieuTr lub gae. //-dyspargatar powietrza. /i - saw«r do oprOłMam ferwantarm.

/i- pknu ikkatiąi j. /< - odpływ wody chłodząca. tS - analizator rezema CO*.

/d - analizator maonoicl rmpuisrmarga tteaa

Przygotowania podłoża roboczego do hodowli drobnoustrojów

Dokonuje się go w różny sposób zależnie od materiału wyjściowego. Mogą (u wchodzić takie zabiegi, jak rozpuszczanie składników stałych, rozcieńczanie i filtrowanie płynnych, korygowanie pH. uzupełnianie składu przez dozowanie różnych dodatków itp. W przypadku bardziej złożonego surowca może on wymagać większej obróbki wstępnej, jak hydrolizy składników, usuwania czynników hamujących rozwój drobnoustrojów itd.

Zwraca się też uwagę, aby w podłożu nie było substancji trujących dla ludzi i zwierząt, trudnych później do usunięcia z biomasy, dlatego najchętniej są stosowane surowce bezpieczne pod tym względem, np. melas, serwatka i in. Przygotowanie podłoża kończy się jego wyjałowieniem, zwykle metodami termicznymi.