42770 OMiUP t1 Gorski34

wymontować wirnik, oczyścić dysze i łożyska z zanieczyszczeń i przemyć cały wirnik naftą lub benzyną. Dysze trzeba przedmuchać powietrzem pod ciśnieniem 0,2-s- 0,3 MPa. Nie należy czyścić dysz za pomocą jakichkolwiek drutów! Zazwyczaj po dokładnym przeczyszczeniu dysz wirnik obraca się normalnie.

Okres pomiędzy normalnymi czyszczeniami filtru z osadów ustala się praktycznie i dla różnych typów filtrów waha się on w granicach od 24 do 200 godzin

Podczas montażu filtru należy zwracać szczególną uwagę na prawidłowość osadzenia wirnika, który z uwagi na dużą prędkość obrotową musi zachować bardzo dokładne wyważenie.

Filtry powietrzne czyści się sprężonym powietrzem oraz myje w specjalnych płynach, których skład ustalają najczęściej wytwórnie filtrów.

Do mycia wkładów filtrujących można używać specjalnych płynów dostarczanych przez wytwórnie chemikaliów okrętowych. Należy wówczas bezwzględnie przestrzegać instrukcji użytkowania dostarczonych przez producenta, ze względu na możliwość szkodliwego oddziaływania tych specyfików na skórę, oczy itp.

Filtry jednorazowe należy wymieniać po okresie pracy podanym w instrukcji urządzenia.

4.4. WIRÓWKI

W rozdziale 4.2. zostały omówione zasady osadzania cięższych cząstek w cieczy wtzw. zbiorniku osadowym, czyli teoretyczne podstawy zjawiska sedymentacji grawitacyjnej.

Metoda oczyszczania drogą wirowania oparta jest również na zjawisku sedymentacji, jednakże przyspieszenie ziemskie zostało tu zastąpione sztucznie wytworzonym i o znacznie większej wartości przyspieszeniem odśrodkowym.

4.4.1. TEORETYCZNE PODSTAWY WIRÓWEK

Rozpatrywane w rozdziale 4.2. zjawisko sedymentacji zachodziło w zbiorniku, w którym oczyszczana ciecz była nieruchoma. Ponieważ oczyszczanie w wirówkach odbywa się podczas ciągłego przepływu czynnika, należy — omawiając teoretyczne podstawy pracy wirówki — rozpatrzyć przebieg sedymentacji grawitacyjnej w zbiorniku, przez który przepływa ciecz z określoną prędkością.

Schemat takiego zbiornika przedstawiony jest na rysunku 4.35.

Przyjmując, że oczyszczana ciecz dopływa do zbiornika na wysokości h od dna, prędkość przepływu będzie największa na tej wysokości i wyniesie w.

Ta prędkość będzie malała wraz ze zmniejszeniem wysokości zanurzenia i przy samym dnie spadnie do zera.

Rozpatrzymy teraz zachowanie się cząsteczki zanieczyszczenia o gęstości większej od cieczy i — w celu uproszczenia rozważań — o kształcie kulistym.

Prędkość osadzania cząstki w kierunku pionowym, czyli w kierunku działania siły przyciągania ziemskiego, będzie wynosiła (zgodnie ze wzorem (4.4)):

334