- 18 -
Tabela 1.4 (od.)
1 |
2 |
Temperatura równowagi między ciekłym nef-talenem (C^gHg) a jego parą: tD = 218,0 + 44,4 - 1) ~ 19 (~F~ - 1^)2 °c |
218,0 |
Temperatura równowagi między stalą a ciekłą cyną |
231,9 |
Temperatura równowagi między ciekłym ben-zofenonem a jego parą: |
305,9 |
tp « 305,9 + 48,8 (~ - i) - 21 (-f- - i) 2 °C | |
Temperatura równowagi między stałym a ciekłym kadmem |
321,03 |
Temperatura równowagi między stałym a ciekłym ołowiem |
327,3 |
Temperatura równowagi między ciekłą rtęcią a jej parą: |
356,58 |
tp = 356,58 + 55 , 552 (-f- - ij -- 23,03 (-§- _ i)2 + 14 (t^ " 1)3 °c | |
Temperatura równowagi między stałym i ciekłym antymonem |
630,5 |
Temperatura równowagi między stałym a ciekłym glinem |
660,1 |
Temperatura równowagi między stałą a ciekłą miedzią w atmosferze redukującej |
1083 |
Temperatura równowagi między stałym a ciekłym niklem |
1453 |
Temperatura równowagi między stałym a ciekłym kobaltem |
1492 |
Temperatura równowagi między stałym a ciekłym palladem |
1552 |
Temperatura równowagi między stałą a ciekłą platyną |
1769 |
Tabela 1.4 (od.)
2
1
Temperatura równowagi między stałym a cie- | |
kłym rodem |
1960 |
Temperatura równowagi między stałym a cie- | |
kłym irydem |
2443 |
Temperatura topnienia wolframu |
3360 |
1. Podana wartość ciśnienia nie dotyczy punktów potrójnych.
2. Wzory podające zależność temperatury od ciśnienia są słuszne dla ciśnień zawartych w zakresie 90659 N/m2i103991 N/m2 (680*780 mm Kg).
Wyznaczamy więc za pomocą miliwoltoraierza trzy wartości siły termoelektrycznej E odpowiadającej trzem stałym punktom termometrycznym; rozwiązanie równania (4) wymaga ułożenia trzech następnych równań, np.:
^0 = A(tH20 ~ to) + BitHp0 " to) + C(tH20 _to)*(5)
EZn = A(tZn " to) * B‘*zn ~ to) + C(tL * <6>
gdzie: Ejj Q, EZn, EAg - siły termoelektryczne występują
ce przy wrzeniu wody, krzepnięciu cynku i krzepnięcia srebra, tH q, tZn, tA - temperatury wrzenia wody, krzepnięcia cynku i srebra,
tQ - temperatura wolnych końców.
Zależność siły termoelektrycznej od temperatury dla najczęściej stosowanych w praktyce termoelementów pokazuje rys. 1.2.