tć 2. Podstawowe pojyta. 0fhk»n>rtria
tć 2. Podstawowe pojyta. 0fhk»n>rtria
cząsteczka związku chemicznego miała budowę jonową. Przypisywanie ładunków odbywa się według następujących reguł:
1. Suma stopni utlenienia wszystkich atomów pierwiastków wchodzących w skład cząsteczki wynosi zero, natomiast wchodzących w skład jonu równa się ładunkowi tego jonu.
2. Pierwiastkom w stanie wolnym przypisuje się stopień utlenienia 0.
3. Tlen w swych połączeniach występuje na stopniu utlenienia -2. Wyjątek stanowią nadtlenki: H*Oł BaO>, w których stopień utlenienia tlenu przyjmuje się-1.
4. Wodór występuje na +1 stopniu utlenienia; wyjątek stanowią wodorki litowców i berylowców LiH, CaH;, w których stopień utlenienia wodoru jest równy-1.
Stopień utlenienia podaje się jako liczbę arabską zc znakiem (+) lub (-) umieszczoną za symbolem pierwiastka, np. Mn(+2), Fe(+3). Niekiedy umieszcza
«4 4
się go ponad symbolami pierwiastka, np. NOa. Spotyka się również dla dodatnich stopni utlenienia zapis cyframi rzymskimi, np. N(VX S(VI), Al(lll).
Przykłady obliczania stopai utlenienia pierwiastków w cząsteczkach związków chemicznych oraz jonów
1. Obliczyć stopień utlenienia siarki w H2SO4. Ponieważ atom wodoru ma stopień utlenienia +1, a atom tlenu -2, to suma ładunków pochodząca od tych pierwiastków wynosi: 2*(*H) + 4*(-2) " -6. Przyjmując założenie, że cząsteczka 1 l:S()4 ma ładunek ■ 0, stopień utlenienia siarki * +6. Powyższe f można zapisać nad wzorem H2SO4
*•0 M-2) .
H2 S 04 ♦2+ńH-*)“0
2. Obi iczy2f stopień utlenienia manganu w KMńO*. Potas ma'stopień utlenienia +1 (I grupo ukł. okresowego), tlen -2, a więc 1(+1) + 4*(-2) ■ -7. Aby cząsteczka KMnO. miała ładunek * 0. stopień utlenienia manganu ■ +7.
»l wl *-2l
3. Obliczyć stopień utlenienia chromu w: a) KiCtOj, b) KjCr^Or.
« 4:-2i
b)
x=8-2-6 *+» l\ *-2J
K2 Cr2 07
2(+l) + 2x + 7(-2)-0 2x = 14-2" 12
x = 6
4. Obliczyć stopień utlenienia azotu w jonie NOj".
x + 3(-2)--l x =6-1-5
5. Obliczyć stopień utlenienia fosforu w jonie P2O7"4.
2x + 7(-2)«-4 2x = +10 x = +5
2.5.1. Mnożnik analityczny
Często spotykamy się zarówno w technologii chemicznej, jak i w analizie 7. przeliczeniami ilości jednego związku (lub pierwiastka) na odpowiednią ilość innego związku zawierającego ten związek lub pierwiastek. Najprostszym przykładem mnożnika analitycznego może być przeliczenie, np. CaCOj na CaO.
1 mol CaC03 — 1 mol CaO
100,08 g - 56,07 g
1 vtCl0 HIU.WS
Współczynnik 0,5502, będący mnożnikiem analitycznym, oznacza ilość gramów CaO przypadającą na 1 g CaCOj. Znając jego wartość można bardzo prosto obliczyć ilość CaO-przypadającąTia y (g) GaGOj.
CaO (g) * y (g) CaCOj-0,5502.
Innym przykładem mnożnika analitycznego może być przeliczenie di fosforany V) magnezu na węglan magnezu.
I mol MgjPsO? - 2 mole MgCOj
222,57 g
2-84,321 g
x