46407 metody pracy z grupą w poradnictwie zawodowym stronaf 67

-    dyskryminacji kobiet w polityce personalnej firm.

-    poziomu inteligencji emocjonalnej i jej wpływu na budowanie relacji społecznych kobiet i mężczyzn.

-    poglądów na temat ról małżeńskich i zawodowych w naszym społeczeństwie.

Dokonaj analizy sposobu prowadzenia przez Ciebie dyskusji. Wykorzystaj

informacje zwrotne od uczestników.

Wspólprowadzenie grupy

Obecnie wielu trenerów pracujących z grupą metodami aktywnymi wykorzystuje model współprowadzettia grupy przez dwie osoby. Takie rozwiązanie jest korzystne z kilku powodów (Schneider Corey i Corey. 2002):

1.    uczestnicy spotykają sic z punktem widzenia dwóch liderów.

2.    wspólprowadzący mogą dokonać podziału ról. by pełniej obserwować pracę grupy i stosować ćwiczenia zgodnie z. aktualnymi potrzebami jej członków.

3.    współ prowadzący mogą dyskutować nad problemami pojawiającymi sic w grupie i uczyć sic od siebie,

4.    wspólprowadzenie zapewnia optymalny poziom energii w grupie, co jest istotne zwłaszcza przy długich blokach zajęć.

5.    dwu prowadzącym łatwiej jest osiągnąć stadium konstruktywnej współpracy i przejść przez fazę. konfrontacji z. korzyścią dla grupy,

6.    wspólprowadzenie zapewnia grupie optymalną dynamikę zajęć,

7.    praca w parach zmniejsza u osób prowadzących ryzyko wystąpienia wypalenia zawodowego,

. 8. wspólprowadzenie pozwala na skuteczniejsze poradzenie sobie z silnymi emocjami, które mogą pojawić się w grupie (np. jeden prowadzący może skupie się na jednostce przeżywającej emocje, drugi na zadaniu, jakie ma wykonać cała grupa),

9. można kontynuować pracę z grupą, jeśli partner zachoruje bądź jest nieobecny z innych ważnych powodów,

10. partnerzy mają szansę na przeanalizowanie swoich emocji, trudności w relacjach z uczestnikami i mogą znaleźć sposób rozwiązania problemowej sytuacji.

Wspólprowadzenie jest szczególnie istotne, gdy prowadzący dopiero rozpoczyna pracę z grupą i ma małe doświadczenie w takiej pracy. Jednak niektórzy nawet bardzo doświadczeni prowadzący również cenią sobie współpracę z drugą osobą. Zapewnia im to większe poczucie bezpieczeństwa, pewności siebie i mini maliztijc ryzyko popełniania błędów. Prowadzący mogą wtedy wykorzystać infor-

mac je zwrotne płynące od siebie nawzajem, wymieniać się spostrzeżeniami i sugestiami na temat stylu pracy partnera, udzielać sobie wsparcia i wzajemnie inspirować swoje działania. 7. praktyki wynika, że niewiele osób pracuje z grupami pojedynczo. Jeżeli tak sic zdarza, zwykle trenerzy poszukują zajęć, na których mogli w gronie specjalistów, innych praktyków. ..przepracować** i przedyskutować problemy związane z prowadzeniem określonych grup.

Według Schneider Corey i Corey (2002) ważna sprawa jest wybór wsjM»ł-prowadzacego. Niedopasowanie dwóch liderów (np. rywalizacja, walka o pozycję, konflikt pomiędzy prowadzącymi, znaczna różnica zdań) negatywnie wpływa na ich pracę z grupa i ita pracę samej grupy. Prezentują oni wtedy niewłaściwy wzór relacji. Modelują zachowania konfliktowe, co może wytworzyć w grupie atmosferę wrogości, braku współpracy, tworzyć napięcia, zakłócając efektywną pracę. Nie oznacza to. żc trenerzy prowadzący grupę muszą być /godni we wszystkich kwestiach, ale grupa nie może stać się terenem ich sporów. Ich odmienne postawy mogą być spożytkowane w grupie jako sposób na skuteczne radzenia sobie z konfliktami interpersonalnymi.

Dobrze dobrani partnerzy mogą różnić się pod względem stylu pracy, ale darzą siebie szacunkiem, wzajemnie uznają poziom swoich kompetencji, czują się zc sobą bezpiecznie i nie muszą realizować w grupie potrzeby ciągłego sprawdzania się. Często osoby prowadzące grupy są przyjaciółmi lub bardzo bliskimi współ pracownikami, których praca jest oparta na dobrej relacji i współdziałaniu. Istotą wspólprowadzenia jest wypracowanie stylu pracy w parach, opartego na regularnych spotkaniach. .Spotkania takie służą omawianiu spraw, które mogą wpływać na wspólną pracę i skuteczne prowadzenie zajęć z grupą. Należy tu podkreślić wagę mówienia zarówno o aktualnym samopoczuciu związanym z życiem osobistym, jak i o konkretnych celach grupy oraz emocjach związanych z poszczególnymi uczestnikami i panującą w grupie atmosferą.

Można przed każdą sesją i po jej zakończeniu zapewnić sobie czas na omówienie z partnerem przebiegu współpracy, określenie postępów, analizę kierunku zmian i zaplanowanie dalszej pracy z grupą.

Słabości modelu opartego na wspólprowadzeniu dotyczą głównie niewłaściwego wyboru partnera, losowego przydzielenia dwóch liderów, biaku regular nych spotkań współpracowników. Jeżeli partnerzy spotykają się zbyt rzadko, mogą pojawić się problemy związane z brakiem uzgodnienia działań, dążeniem do odmiennych lub wręcz sprzecznych celów. Do częstych zjawisk, wpływających na Obniżenie efektywności pracy grupy, możemy zaliczyć potrzebę bycia w centrum zainteresowaniu, która ujawnia się u jednego z partnerów. Wówczas drugi prowa-

67