nej prezentacji algorytmu transportowego (którego omówienie można znaleźć np. w pracach W. Sadowskiego [62], Z. Czerwińskiego [14] i R.L. Childressa [13], gdyż w praktyce rozwiązując problemy transportowe korzysta się z gotowych programów komputerowych (np. pakiety QSB, LINDO i CMMS).
Przykład 15. Trzy magazyny: M15 M2 i M3 zaopatrują w mąkę cztery piekarnie: P1( P2, P3 i P4. Jednostkowe koszty transportu (w zł za tonę), oferowane miesięczne wielkości dostaw At (w tonach) oraz miesięczne zapotrzebowanie piekarń Bi (w tonach) podaje tabl. 73.
Tablica 73
Magazyny |
Piekarnie |
+ | |||
Pi |
P2 |
P3 |
P* | ||
M, |
50 |
40 |
50 |
20 |
70 |
m2 |
40 |
80 |
70 |
30 |
50 |
m3 |
60 |
40 |
70 |
80 |
80 |
Bj |
40 |
60 |
50 |
50 |
200 |
Opracować plan przewozu mąki z magazynów do piekarń, minimalizujący całkowite koszty transportu.
Rozwiązanie. Jest to przykład zagadnienia transportowego zamknię-
3 4
tego (w skrócie TZ), bo £ At = £ B} = 200 t.
i=i ;=i
Zmienne decyzyjne xtj oznaczają ilość ton mąki, która powinna być dostarczona z i-tego magazynu (i = 1, 2, 3) do y-ej piekarni (j = 1,...,4); zmiennych decyzyjnych będzie 3 -4 = 12. Ponieważ jest to zagadnienie transportowe zamknięte, dostawcy sprzedadzą całą ilość oferowanego towaru, a zapotrzebowania piekarń zostaną w całości zaspokojone. Wyrażają to warunki:
a) dla dostawców
4
■*11 + *12 + x13 +3^14 = ^]*i2- = 70, j=1
tzn. suma wielkości dostaw mąki z magazynu Mx do wszystkich piekarń powinna być równa podaży magazynu, i analogicznie, dla magazynów M2 i M3:
4
1=1
4
*31 + *32 + *33 +*34 = X *3J = 80 J 1=1
b) dla odbiorców:
*11 + *21 + *31 = I*n = 40,
i= 1
tzn. suma dostaw otrzymanych przez piekarnię Px ze wszystkich trzech magazynów powinna być równa całkowitemu jej zapotrzebowaniu; podobnie dla pozostałych odbiorców (piekarń):
3
*12 + *22 + *32 = Z *i2 = 60-i = 1
*13 + *23 + *33 ~ Z *i3 = 50 > i=l
*14 + *24 *b *34 = Z *i4 = 50.
i= 1
Muszą być także spełnione warunki brzegowe xu >0(i= 1, 2, 3;y =
W funkcji celu należy zminimalizować łączne koszty transportu, czyli:
K{xij) = 50xn+40x12 + 50x13 + 20x14 +
+ 40x2 x + 80x22 + 70x23 + 30x24 +
+ 60x31+40x32 + 70x33 + 80x34-4min.
Dla tak sformułowanego modelu wyznaczymy początkowe rozwiązanie dopuszczalne - przykładowo za pomocą dwu wybranych metod. Pierwsza z nich - metoda kąta północno-zachodniego polega na tym, że wypełnianie macierzy przewozów [xjj] rozpoczyna się od klatki w lewym górnym rogu (stąd nazwa kąta północno-zachodniego). Wpisujemy do niej mniejszą z liczb (A^B^ odpowiadających tej klatce, a następnie przesuwamy się w prawo lub w dół: w prawo, gdy towar pierwszego dostawcy nie został jeszcze całkowicie rozdysponowany, a w dół, gdy całą podaż tego dostawcy rozdzielono odbiorcom.
W naszym przykładzie do klatki MjPj wpisujemy 40 t (xxl = 40) i przesuwamy się w prawo (ponieważ zapotrzebowanie piekarni P3 zostało zaspokojone, a magazynowi M t pozostało jeszcze 30 t mąki, którą dostarczy do piekarni P2(*i2 = 30). Obecnie przesuwamy się w dół - do magazynu M2, który dostarczy brakujące 30 t mąki do piekarni P2(*22 = 30) i pozostałe 20 t - do piekarni P3(x23 = 20). Przesuwamy się powtórnie w dół do magazynu M3, który dostarczy brakujące piekarni P3 30 t mąki (x33 = 30) i pozostałe 50 t - piekarni P4(x34 = 50). Rozwiązanie to przedstawiono w tabl. 74. Rozwiązaniu temu odpowiadają następujące koszty transportu:
K{Xij) = 50-40 + 40-30 +
+ 80-30 + 70-20 +
+ 70-30 + 80-50= 13 100 zł.
93