51286 P1160458

Stosunek orosicnia dany jest zależnością:

(5.25)

gdzie:

L - strumień cieczy w górnej części kolumny rektyfikacyjnej, kmol/s,

D - strumień destylatu, kmol/s.

Równanie linii operacyjnej dolnej części kolumny rektyfikacyjnej ma postać:

(5.26)

gdzie:

R = L/W.

L - strumień cieczy płynącej w dolnej części kolumny rektyfikacyjnej, kmol/s,

W - strumień cieczy wyczerpanej (pozostałości), kmol/s.

x» - ułamek molowy składnika lotnicjszcgo w cieczy wyczerpanej.

Minimalną liczbę stopni teoretycznych w kolumnie rektyfikacyjnej można obliczyć ze wzoru Fensky*ego:

log*UŁl*.g»

„ *1. 5a_*LSL

loga_fc

(5-27)

gdzie:

■U - minimalna (dla R = oo) liczba stopni teoretycznych, indeksy L, C - oznaczają składnik lotniejszy i mniej lotny, indeksy D. W - oznaczają destylat i pozostałość, a* - średnia wartość współczynnika względnej lotności.

Sprawność ogólna (uśredniona) kolumny rektyfikacyjnej określona jest wzorem:

(5.28)

gdzie:

n, - liczba pólek teoretycznych, i%, - liczbo pólek rzeczywistych.

R

gdzie:

y_s - równowagowa, w stosunku do składu surowca, zawartość składnika Intnirjgrgo

w parze.

Bilans masowy kolumny rektyfikacyjnej o ruchu ciągłym ma postać:

S • Xg -D'X_d +W'X\^

(5.30)

gdzie:

indeksy S,D,W - dotyczą odpowiednio surowca, destylatu i cieczy wyczerpanej. Bilans cieplny kolumny rektyfikacyjnej dla mchu ciągłego ma postać:

Qs ⁺ Qwyp = Ojltr + Qd ⁺ Qw ⁺Q«r

(5-31)

gdzie:

Q s ciepło doprowadzane z surowcem, W,

Q _Wyp - ciepło dostarczane do wyparki. W,

Q ox - ciepło oddane w skraplaczu. W,

Q d - ciepło odprowadzone z destylatem. W,

Q w - ciepło odprowadzane z cieczą wyczerpaną, w,

Q«r- ciepło strat do otoczenia. W.

5J. Procesy ekstrakcyjne

Bilans ekstrakcji jednostopniowej można zapisać równaniem:

S+C-E+R

(Ł32)

gdzie:

S - ilość surowca, kg,

C - ilość rozpuszczalnika wtórnego, kg, E - ilość ekstraktu, kg.

R - ilość rafinatu, kg.