52469 skanuj0019 (82)

-    ftanchyBŚg przemysłowy - organizator sieci udostępnia technologię produkcji

'    towarów, punkty sieci mają więc charakteru handlowego czy

usługowego jĘjf produkcyjny

-    T ijjjihćhising dystrybucyjny - organizator sieci pełni rolę dystrybutora towarów

rozprowtufoany c h przez członków;Jfep

Kategorie franchisingu różnią się od siebie nie tylko rodzajem podmiotów tworzących sieć ftflnchłi&(jjBM% lecz, także ich liczbą.

Jędfąlgpoezątkowych form franchisingu jest tzw. franchisising bezpośredni: Podmi||zain1^^^#Ęiny tą formą współpracy zawiera sam (bezpośrednio) odnośne httidwy , franchisingu z posfepffeólnymi osobami wyrażającymi wolę prowadzenia działalno^! Odpowiadającej regułom franchisingu. Zawarcie umowy franchisingu bezpośrednią^;'' ostnączą, ze odtąd wszystko dzieje się wyłącznie pomiędzy tjśpryÓSobami i to Ki* żał&Szie l^zpośredńjrośoi. Franchise-dawca sam wykonuje wszelkie świadczenia objęąumoi$|fra:

.Zaolei inną formą franchisingu służącą poszerzeniu rynku zbytu jest franchising pośredni. fąłategSiia franchisingu występuje wóifslifegdy podmiot zamierający wprowadziiśwoje ¹ lub produkty na rynek innego kraju w ramach instytucji franchisingu nie : 5ŚpsoyWMf'|toei osób, które będą korzystałyz tej formy współpracy, lecz zaw££ft#ńMfg z jednym podmiotem prowadzącym odpowiednią działalność na terenie całego kraju, fi? kreęgu jego zainteresowań.

Organizacja sieci franchisingowej

Najprostszym sposobem założenia sieci franchisingowej jest franchisising indywidualny. Polega on na sprzedaży potencjalnemu franchise-biorcy prawa do otwarcia jednej jednostki franchisingowej (sklepu, restauracji, punktu usługowego) w ramach systemu i prowadzenia jej w określonym miejscu. Jest to jednak kosztowny i niedogodny sposób tworzenia sieci franchisingowej. Franchise-dawca musi wydać indywidualne zezwolenie na otwarcie każdej jednostki. Wiąże się to z koniecznością zatrudnienia dużej liczby pracowników do nawiązywania kontaktów i kontroli wszystkich franchise-biorców.

Odejściem od tego sposobu organizowania sieci franchisingowej jest franchising wielokrotny. W tym przypadku franchise-biorca otrzymuje zezwolenie, ale często ale często jest także zobowiązywany do otwarcia określonej liczby jednostek systemu na danym obszarze działania. Taki sposób jest znacznie korzystniejszy dla franchise-dawcy. Wysokie koszty wprowadzania nowego franchise-biorcy rozkładają się na powstające jednostki. Dzięki temu przyspiesza się rozwój systemu franchisingowego, ale negatywnym efektem tego sposobu jest możliwość utraty kontroli nad poszczególnymi jednostkami.

Trzeci sposób organizowania sieci franchisingowej polega na subfranchisingu. Franchise-biorca uzyskuje zezwolenie na otwieranie jednostek systemu na własna rękę oraz do podpisywania umów o charakterze franchisingu indywidualnego z innymi podmiotami na danym obszarze działania. Dzięki temu franchise-biorca otzrymuje część uprawnień franchise-dawcy i występuje w roli subfranchise-dawcę

jest on zobowiązany do wprowadzenia nowych franchise-biorców do systemu i udzielania im pomocy. Część kosztów zostaje przeżucona na subfranchise-dawcę, ale otzrymuje on też część opłat od franchise-biorców przeznaczonych dla przedsiębiorstwa macierzystego.

19