53442 ullman073 (2)

15Z 3. RELACYJNY MODEL DANYCH

{tytuł, rok, nazwiskóGwiazdy) jest nadkluczem, ale każdy jego nadzbiór. jak na przykład {tytuł, rok, nazwiskóGwiazdy, długość) także jest nadkluczem.

□

3.5.4. Wykrywanie kluczy w relacji

Jeśli schemat relacji otrzymuje się z przekształcenia projektu zapisanego w języku DDL lub w modelu związków encji, to klucz jest zazwyczaj łatwy do przewidzenia. Obecnie rozważymy relacje powstałe na podstawie diagramu związków' encji, z kolei w p. 3.5.5 omówimy te sytuacje, kiedy relacja powstaje w wyniku przekształcania projektu opisanego w języku ODL.

Jeśli relacja pochodzi z projektu w języku ODL lub związków encji, to prawic na pewno (ale nie w stu procentach) wiadomo, że istnieje w niej tylko jeden klucz. Użyteczna konwencja nakazuje w schemacie relacji taki jedyny klucz oznaczać podkreśleniem atrybutów wchodzących w jego skład.

Pierwsza reguła wyodrębniania klucza może brzmieć zatem następująco:

• Jeśli relacja pochodzi z przekształcenia zbioru encji, to jej kluczem są atrybuty kluczowe tego zbioru encji lub klasy.

Alternatywna terminologia kluczy

W niektórych książkach lub opracowaniach można zetknąć się z innymi terminami dotyczącymi kluczy-. Można na przykład napotkać termin „klucz'’ używany w znaczeniu, które my przypisaliśmy pojęciu „nadklu-cza”, tzn. jako określenie każdego zbioru atrybutów, od którego wszystkie inne są zależne funkcyjnie, bez wymagania minimalności tego zbioru. W tych źródłach można także napotkać określenie minimalnego klucza jako „klucz kandydacki’’, co odpowiada pojęciu „klucza” w tym znaczeniu, które my przyjmujemy za właściwe.

PRZYKŁAD 3.23

W przykładach 3.10 oraz 3.1 I opisaliśmy sposoby przekształcenia zbiorów encji Filmy i Gwiazdy do postaci relacji. Kluczami w tych zbiorach były odpowiednio {tytuł, rok} oraz {nazwisko}. Stały się one kluczami relacji odpowiadających tym zbiorom, a schematy' powstałych relacji przyjęły następującą postać:

Filmy (tytuł, rok, dłuącść, typFilmu)

Gwiazdy(nazwisko, adres)

Klucze relacji oznaczono przez podkreślenie właściwych atrybutów.

□

Druga reguła dotyczy związków binarnych. Jeśli relacja R powstaje ze związku, to liczba argumentów związku ma wpływ na wybór klucza R. Można wyróżnić trzy^- przypadki:

•    Jeśli związek jest typu wiele do wiele, to klucze obu zbiorów encji objętych związkiem tworzą zbiór atrybutów klucza R.

•    Jeśli związek ze zbioru encji E\ do zbioru encji 7T₂ jest typu wiele do jeden, to atrybuty klucza E\ stają się kluczem R, ale atrybuty klucza E₇ nie wchodzą do klucza relacji R.

•    Jeśli zw iązek jest typu jeden do jeden, to atrybuty klucza któregokolwiek ze zbiorów' mogą być kluczem R. W tym przypadku nie ma zatem jednego tylko klucza.

PR/.YKbAD 3.24

W przykładzie 3.12 omówiono związek Posiada, który jest typu wiele do jeden i prowadzi ze zbioru encji Filmy do zbioru encji Studia. Zatem, zgodnie z. naszą regułą, kluczem relacji Posiada są atrybuty kluczowe: rytuł oraz rok z klucza dla Filmów. Schemat relacji Posiada można przedstawić następująco:

Posiada { tytuł, rok, nazwaStudia)

Atrybuty klucza zostały oznaczone podkreśleniem.

W przykładzie 3.13 omówiono inny związek Gwiazdy-w, który zachodzi między zbiorami Filmy i Gwiazdy i jest typu w iele do wiele. Tym razem wszystkie atrybuty związku musza wejść w skład klucza powstającej relacji:

Gwiazdy-w(tytuł, rok, na z w i skoGwi a z dy)

Jedyny praktyczny przypadek, kiedy relacja, odpowiadająca związkowi wiele do wiele, ma jeszcze inne atrybuty poza atrybutami kluczowymi, występuje wówczas, gdy związek ma jakieś własne atrybuty. Wówczas te atrybuty nie wchodzą w skład klucza.

□

Rozważmy w końcu związki wieloargumentowe. Ponieważ nie można w tym przypadku opisać wszystkich zależności strzałkami wychodzącymi ze związku, zatem trzeba się pogodzić z tym, ze wystąpią takie sytuacje, gdy nie