54035 s547

Zarządzanie jądrem systemu 547

identyfikatory użytkowników i grup użytkowników oraz odpowiednie zestawy priorytetów. W ten sposób uruchomiony przez użytkownika proces ma wszystkie uprawnienia, którymi dysponuje ten użytkownik. Dzięki temu proces może zapobiegać zapisaniu przez progra my użytkownika plików znajdujących się. w katalogu innego użytkownika, czy na przykład czytaniu cudzej poczty. Jednocześnie ten sam mechanizm zmusza administratora systemu do wyjątkowej ostrożności, bowiem za pośrednictwem odpowiednich procesów programy uruchamiane przez administratora mogą czytać i dokonywać zapisu praktycznie na każdym z plików w systemie.

Uprawnienia zdefiniowane przez identyfikator użytkownika lub grupy użytkowników są przejmowane przez wszystkie procesy wskrzeszone przez ich starszy proces. Przykładowo: gdy użytkownik rejestruje się w systemie, shell taki jak bash, który zostanie przez niego uruchomiony, by wykonywać polecenia systemowe, będzie posługiwał się tym samym identyfikatorem, co użytkownik, który zarejestrował się w systemie i dalej, wszyst kie polecenia wywoływane przez shell (jak Is czy pine), również będą posługiwać się tym samym identyfikatorem. Gdy proccs-rodzic zakończy działanie, zanim zrobi to jego młodszy proces, młodszy proces staje się osierocony (ang. orphaned). W takim przypadku rolę procesu-rod z i ca przejmuje inir. Jeśli użytkownik korzystający z procesu wyrejestruje się z systemu bez polecenia przy użyciu nohup (od ang. no hang-up, czyli nic zawieszaj procesu, gdy użytkownik wyrejestruje się z systemu) procesowi kontynuacji i działania, i i i t automatycznie wyłącza proces.

Ponieważ każdy proces musi mieć swojego proces-rodzica, a wiele programów korzysta równocześnie, z różnych procesów, młodsze procesy potrzebują sposobu na przesyłanie pewnych informacji z powrotem do swojego procesu rodzica. Jedną z głównych stosowanych tu metod jest tzw. kod zwrotny (ang. return codę), liczba, którą program po zakończeniu działania zwraca do swojego rodzica.

Problem polega na tym, że proces-rodzic musi zaakceptować kod przysyłany mu przez jego młodszy proces. Jeśli tego nie zrobi, młodszy proces, mimo wykonania zadania, do którego został wezwany, nie zostaje odwołany i nadal egzystuje w systemie. Procesy takie nazywane są potocznie procesami-zombie. Procesy-zombie nie angażują zbyt wielu zasobów systemu, jednak zbyt duża ich liczba w systemie może zacząć sprawiać kłopoty i co za tym idzie wymagać interwencji administratora. Najprostszym sposobem na usunięcie procesów-zombie jest usunięcie icli procesu-rodzica. Procesy-zombie zostaną wtedy przejęte przez init, który bez żadnych zastrzeżeń przyjmie ich kod zwrotny.

Korzystanie z informacji zawartych w katalogu /proc

Katalog /proc. jest swego rodzaju oknem pozwalającym podejrzeć, jak działa jądro systemu. Zawiera pliki i katalogi, w których jądro przechowuje zbierane w trakcie swego działania informacje i z tego powodu przydaje się., gdy mamy problemy z systemem, lub gdy po prostu chcemy dowiedzieć się jak on działa. Z tego właśnie katalogu i jego podkatalogów programy takie jak ps, top i uptime biorą potrzebne informacje.