48612 IMG!56 (5)

3.    Wewnętrzna dyscyplina - lo zdolność do długodystansowego wyniku, poświęcenia w imię przyjętych wartości

4.    Tolerancja - szanowanie cudzy ch potrzeb i opinii, których nie podzielamy (nie oznacza jednak przymykania oczu na to. co szkodliwe społecznie).

5.    Aktywność - wykonywanie zadań i podejmowanie czynności ulepszających warunki, w których żyjemy. Branic udziału w życiu publicznym.

6.    Odwaga cywilna-zdolność do podejmowania ryzyka i rezygnacji z przy. w i lejów bądź bardziej komfortowych rozwiązań w imię obrony ważnych dla nos interesów społecznych czy osobistych.

7.    Uczciwość intelektualna zdolność do pójścia w sw oim myśleniu do końca konsekwentnie, bez zakłamania.

8.    Krytycyzm - żądanie uzasadnień dla wielości nowych poglądów, odporność na lokalne mody, orientacja wśród wielu dopuszczonych do głosu stanowisk.

9.    Odpowiedzialność za słowa - dotrzymywanie umów, obietnic, punktual-noić.

10.    Uspołecznienie -to coś więcej niż. aktywność, to przezwyciężenie egocentryzmu. ofiarność, umiejętność współdziałania i odpowiedzialność a życie zbiorowe.

11.    Etyka fairplay w rozgrywaniu konfliktu.

12.    Wrażliwość estetyczna, która wspomaga moralną

13- Poczucie humoru - niweluje skłonności dyktatorskie, dowodzi, że każdy ma zalety, ale leż słabości i wady.

Tak rozumiany model demokraty traktowany może być jako typ idealny . swoisty konstrukt myślowy, którego realizacja stanowi wzorzec, nic jest jednak możliwa do urzeczywistnienia w pełni, w postaci jednej osoby.

Autorka podkreśla, że z cechami tymi nikt nie przychodzi na świat, ich ukształtowanie zależy zarówno od przebiegu socjalizacji, jaki dążeń jednostki

0    charakterze samowychowawczym. Szczególną rotę przypisuje Ossowska uspołecznieniu młodzieży - wyrabianiu poglądów na problemy ogólnoludzkie

1    lokalne, kształtowaniu opinii na temat zjawisk życia społecznego - bez tego niemożliwe jest wychowanie w pełni świadomego obywatela demokraty. Trzeba w tym miejscu podkreślić fakt, że wzór osobowy demokraty, mimo swej uniwersalności i upublicznienia jego elementów jako składników celowego procesu wychowania obywatelskiego we współczesnych społeczeństwach

ⁿ M Weber. Thy lypy prawomoriugo pa,„wanto. [w;J J. S«cki. Z Ucrccyfoki. A Kama (red). Ehmtnty norii socjologiczny. PWN. Warszawa 1*75.

„chodmch. me «ąx»ni> •"« jLiżnontelnle ipnlir—^ aprobaty « «—ronsB egi M powszechnym poziomic. W wyniku przemian kulturowych (o czym t₉lzicmowa w kolejnych rozdziałach) wzory ulegają szybkim modyfikacjom. ^mifTorr a nawet zniekształceniom. Co skutkuje w ten sposób, ftc to spośród nieb. które są upublicznione i propagowane, wcale nic muszą być tymi najpopularniejszymi i w praktyce nie muszą być realizowane. Często ar miejsce wyżej w upomnianego wybierane tą elementy wzorów łatwiejszych w realizacji, wymuszonych przez warunki, czy takich, które wynikają z chęci ipromnis panującym trendom (jakr prrjklail posłużyć może tutaj pows zechne ro/umicnic wzoru kulturowego, jaki stanowi w naszym kraju _przodsiębiar-czy" obywatel, osoba ..elastyczna" w poglądach czy min zkaniec dwóch rńt-nych krajów i kręgów kulturowych). Wzory osobowe ulegają na przestrzeni lat zmianie, dopasowując się do warunków społecznych.

Niezmienny i wart podkreślenia pozostaje natomiast fakt. łc pełnią one istotną rolę w określaniu właściwości bieżących i antycypowanych ról społecznych

Zeprezentowany powyżej przegląd koncepcji ról ipolw mych i jego powiązanie z uczestnictwem jednostki w kręgach społecznych przekonuje, że procesy zapoznawania się ze społeczna ofertą, a następnie opanowywania ról mają charakter wieloetapowy, stanowiąc zarazem istotę procent socjalizacji wtórnej Konieczne jest podkreślenie, że nic można mówić o jedynie słusznej koncepcji roli ani też kręgu społecznym o nadrzędnym mar rontu- Istotne aą zarówno treści socjalizacji pierwotnej wpojone przez rodzinę, pozostawiające trwały ślad w psychice każdego z nas wartości, uspołeczniające oddziaływania grup odniesienia, jak i charakterystyczne dla danej epoki wzory kulturowe. W wyniku opisanych mechanizmów, których płaszczyznę stanowi pi zy należność społeczna do kręgów środowiskowych kształtuje etę tożsamość jednostki i dochodzi do jej społecznego osadzenia i samookreilenia.

Pytania do rozdziału

Odpowiedzi na pond sza pytania pomogą o w uporządkowana*

wiedzy.

• Jaka jost podstawowa różnica między stnakturalno-funkcjonelnym a interakcyjnym ujęciem rok? W nawiązaniu do tych koncopcp. które z czynników społeczna czy osobisto mają większy wpływ na jej odgrywanie?