57603 skanuj0021

analiz z programowaną temperaturą i wyznaczanie indeksów retencji według wzoru zaproponowanego przez Van den Doofa i Krat z'a [153]:

_ rp

n+m ¹ n

(40)

gdzie: T_x, T„ i T_n+in to temperatury retencji (w °C) badanego związku .r oraz w-alkanów o liczbach atomów węgla n i n+m.

Odtwarzalność indeksów retencji wyznaczanych w warunkach programowania temperatury jest mniejsza niż podczas warunków izotermicznych, dlatego polecane jest stosowanie identycznych warunków temperaturowych w celu uzyskania wiarygodnych wyników. Odtwarzalność względnych danych retencyjnych jest tym większa im bardziej stosowane substancje wzorcowe są podobne do składników rozdzielanej próbki, dlatego też wielu badaczy proponowało użycie w charakterze wzorców szeregów homologicznych innych niż nie rozgałęzione parafiny [154,155]. Lee i Vassilaros [156] do obliczania indeksów retencji wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych zaproponowali wykorzystanie czterech związków należących do tej grupy: naftalenu, fenantrenu, chryzenu i pieenu. N-alkany nie mogą być stosowane w charakterze wzorców podczas analiz prowadzonych z użyciem niektórych detektorów selektywnych, na przykład detektora wychwytu elektronów (ang. Electron Capture Detector, ECD), który wykrywa jedynie związki wykazujące powinowactwo elektronowe. Dlatego też, w przypadku analiz prowadzonych z użyciem tego detektora, stosuje się w charakterze wzorców związki zawierające heteroatomy: chlor i inne halogeny, azot, siarkę itp. Na przykład, podczas analiz związków z grupy poi i chlorowanych bifenyli stosuje się system obliczania indeksów retencji oparty o wykorzystanie wybranych związków z tej grupy [157]. Indeksy retencji obliczone w oparciu o różne zestawy wzorców mogą być przeliczane pomiędzy sobą [153,158].

Obok indeksów retencji w obecnej praktyce chromatograficznej stosuje się często wartości równoważne długości łańcucha (ang. equivalent chain lenghts, ECL) lub równoważne ilości atomów węgla (ang. equivalent earbon numbers, ECN) [159,160]. Oblicza się je analogicznie jak indeksy retencji:

ECL = n 4-

(41)

log/'_x.-log/'„