ilriliji ch partii
t tuzy-ckicj
W takim prry^adku najdowaly *ię c*ę*«o poniżej lub na li—iii iRyiclaic t\U»p»cto»cka-Urban IW. ubl. I>- Na pod-M tych ornych typów tak w zespołach. jak i poje-«tćkN/a acta cłę>*r mtaiaJa zoatać zJożona w tym ■ oJbIo »ię /aobscnrawać także a na innych nekro-płac wykarajc podobne cechy Wzgłędnic mała I w aosnaku do tHugcwici użytkowania tych cmcnia-do prryjęcia ewentualnej cykliełnofci czy c/ęstoili-są ■ jiairnt njwet jeśli przyjmie się możliwość Ł6n z naaenalów organicznych. ŁącznoW pojedynczych kch kości oraz ich zespołów z czynnościami kultowymi i. WyYazdam już pogląd, iż nie sa one pozostałościami się bezpośrednio ze składaniem pożywienia ie «ą przejawem czynności kultowych związanych ze sklada-rj silom lab bóstwom chftonicznym czy tcllurycrz-o*fl lego czy hyty także wyznacznikiem przestrzeni a 1992. s_ IIS-I2D).
religioznawczy ch. stwierdzających powszechność e się aasz. gdy się go stworzy na nowo. gdy się go 1996. s. 24-25). koncepcja ta wydaje sic bardzo prawdopo* ainr i y il u jest rodzajem miejsca kultowego, odbyw ula sic nie tylko, przynajmniej końcowi, część z pogrzebem i na którym znajdowała wyraz wiara afte lak rr mu. ju, r m gdzie następowa! kontakt z silami i to przyjąć hipotezę, że przy jego zakładaniu podobnie, jak przy wyznaczaniu innych miejsc, tak siużącrych •■■rt kuków.jak i życiu codrjruuLmu.np. mieszkalnych. Nie wchodząc probłetnatykę zauważyć można, iż na stanowiskach kultury lużyc-orykanc s%. choć rzadko, kłady tzw. ofiar /akladzmowych. które były
zbliżonym podłożu. Zwłaszcza interesujące s^ę te. który ch wchndriiy naczynia, spotykane zarówno na osadach3, jak a na Charakter myileua magir zno-religijnego pozwala przyjąć, iż otamzar mógł być wydzielany w sposób bardzo symboliczny. “3- “ Ayróżmeme jalriegoi rejonu mogło odbywać się poprzez złoże-odsary w or§u awahtiama pewnych wpływów i mocy oraz dostar-do komunii on mi a mc / nimi (Hubert. Mauss 1973. s. 64).
w uniwcnum sacrum i g^rofanum ora/, specy fic z-knriati tzw. człowieka ^religijnego**, dla którego jest przesycona świętoicią. który dzieli przestrzeń
ur Snu gil/. Kr.
III i IV
k*eu (Hani 1977. s. 123-• 31H>: Podzgmne — Góra
1999/90. ». S3>.
| Tabel** I Maciejowice.•o) Ma.MM. I. Wy«fpo*MM koki fwmtodl w gfutadi Tłfd » M.K tcj»m»cc. Woiw Swtlkc.FundacIlc 1 Aultrcten ton Imknochcn m óm Grabem