57796 skanuj0010 (280)

A, li, C, D

"r

l>

/'/»

,1

"c

V

®i

/

/,

.L

f,

L

l 3, U¹

m

m_k

m,

ii

<3v

Pi

ig

Ra

R,

i

i,

Im

1>,.

>v

>7

’V>

v«

Zt

H,

II

Yo

/>»•

WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ

-    liczba zębów kół zmianowych w przekładni gitarowej,

-    głębokość skrawania, w mm,

-    sz.crokość warstwy skrawanej, w mm,

-    szerokość frezowania, w mm,

-    średnica: toczenia, otworu, wiertła, freza, w mm,

-    średnica otworu wstępnego, w mm,

-    średnica podziałowa, w mm,

-    bicie freza, w mm,

-    średnia energia pojedynczego wyładowania, w J,

-    posuw, w mm/obr,

-    posuw poprzeczny stołu, w mm/obr,

-    częstotliwość wyładowań, w kHz,

-    posuw na jedno ostrze, w mm/ostrze,

-    prąd wyładowania, w A,

-    droga narzędzia, w mm,

-    odpowiednio droga dobiegu, skrawania, wybiegu narzędzia, w mm,

-    moduł koła zębatego, w mm,

-    masa materiału po drążeniu, w g,

-    masa materiału przed drążeniem, w g,

-    prędkość obrotowa ruchu głównego (wrzeciona lub przedmiotu), w obr/min,

-    wydajność objętościowa drążenia, w tnm³/min,

-    nacisk jednostkowy, w MPa,

-    promień zaokrąglenia naroża, w mm,

-    średnic arytmetyczne odchylenie profilu od linii średniej, w pm,

-    maksymalna wysokość nierówności profilu, w pm,

-    czas drążenia, w min,

-    czas ładowania kondensatora elektrycznego, w s,

-    czas maszynowy obróbki, w min lub s,

-    czas przerwy, w s,

-    czas rozładowania kondensatora elektrycznego, w s,

-    okres wyładowań generatora elektrycznego, w s,

-    średnic napięcie graniczne, w V,

-    prędkość skrawania, w m/min lub mis,

-    prędkość drążenia, w mm/min,

-    objętość zużytej elektrody, w mm³,

-    prędkość mchu posuwowego, w mm/min,

-    prędkość posuwu wzdłużnego, w mm/s,

-    objętość wyerodowanego materiału, w mm³,

-    ziarnistość,

-    liczba zębów,

-    kąt przyłożenia, w ",

-    kąt pochylenia linii śrubowej zęba, w °,

-    kąt natarcia, w ",

-    kąt przystawienia, w °,

-    masa właściwa, w g/cm³,

I. MOŻLIWOŚCI KSZTAŁTOWANIA POWIERZCHNI

TOCZENIEM

1.1. WPROWADZENIE

Toczeniem nazywamy taki rodzaj obróbki skrawaniem, w którym ruch główny, obrotowy wykonuje przedmiot obrabiany napędzany od wrzeciona tokarki (lub stołu w przypadku tokarek karuzelowych), a ruch pomocniczy posuwowy wykonuje najczęściej jednoostrzowe narzędzie zwane nożem tokarskim.

Operacje obróbki przedmiotów osiowo-symetrycznych należą do najczęściej wy-•lępujących i stanowią około 40-50% wszystkich operacji obróbki skrawaniem. Tokarki są w przemyśle maszynowym najliczniej reprezentowaną grupą obrabiarek za-rńwno pod względem różnorodności, jak i liczebności występowania.

1.2. TYPOWE PRACE I PRZEDMIOTY WYKONYWANE NA TOKARKACH

Tokarki są obrabiarkami o dość dużych możliwościach kształtowania powierzchni. < (prócz klasycznych zabiegów tokarskich, takich jak toczenie powierzchni walcowych, c /ulowych, stożkowych, kształtowych, kanałków, gwintów itp., wykonywanych nożami tokarskimi, bardzo często stosuje się inne rodzaje obróbek, jak np.:

•    kształtowanie otworów za pomocą wierteł, rozwiertaków, pogłębi aczy, nawiertaków,

•    wykonywanie gwintów za pomocą gwintowników, narzynek, głowic gwinciarskich,

•    wykonywanie otworów lub powierzchni płaskich i kształtowych usytuowanych prostopadle bądź pod kątem w stosunku do osi obrotu przedmiotu za pomo-e;| frezów, wierteł mocowanych w gniazdach głowic narzędziowych umożliwiających dodatkowy napęd ruchu obrotowego narzędzi, co wymaga obrabiarek ze sterowaniem numerycznym w więcej niż trzech osiach.

Tokarki jako obrabiarki o dość dużych możliwościach realizacji ruchów wykorzystuje się także do innych sposobów kształtowania powierzchni, np. do nagniatania