100 Ćwiczenie nr 12
Polimery liniowe i rozgałęzione są na ogół elastyczne, topliwe i rozpuszczalne. Podczas ogrzewania miękną, a po ochłodzeniu twardnieją. Proces ten można wielokrotnie powtarzać, co świadczy, że są to tworzywa termoplastyczne.
Polimery usieciowane są nietopliwe i nierozpuszczalne. Podczas ogrzewania najpierw miękną, potem usztywniają się i nie zmieniają swej twardości przy kolejnych ochłodzeniach i ogrzewaniach. Są to tworzywa termoutwardzalne.
Istnieje wiele różnych sposobów klasyfikacji tworzyw sztucznych. Do najczęściej spotykanych zaliczyć trzeba podziały według:
- sposobu powstawania;
- zachowania materiału pod wpływem ogrzewania;
- zastosowania.
a - Polimeryzacyjne; b - Polikondensacyjne; c - Poliaddycyjne;
d - Uzyskane poprzez modyfikację naturalnych związków wielkocząsteczkowych. Polimeryzacja - polireakcja zachodząca kosztem wiązań nienasyconych lub rozerwania nietrwałego pierścienia monomeru bez wydzielania produktów ubocznych lub przegrupowania atomów.
Przykładem może być otrzymywanie polietylenu z etenu (etylenu), n CH2 = CH2-» [CHj - CH2 -]„
Polikondensacja (polimeryzacja kondensacyjna) - polireakcja, polegająca na łączeniu monomerów, zachodząca z wydzielaniem produktów ubocznych (woda, amoniak, chlorowodór, dwutlenek węgla, metanol itd.). W jej wyniku otrzymuje się żywice fenolowe, aminowe, poliestrowe, większość poliamidów. OH
Przykładem jest otrzymywanie tworzywa fenolowo-formaldehydo-wego z fenolu
i formaldehydu j 0=C\ J:
OH O H OH O OH OH
H H
H H
+ nHjO
Poliaddycja (polimeryzacja stopniowa) - polireakcja, w której łączenie się cząsteczek monomerów w makrocząsteczkę polimeru jest reakcja stopniową, jak w przypadku polikondensacji, a nie łańcuchową jak przy polimeryzacji, przy czym nie zachodzi wydzielania produktów ubocznych. Poliaddycji często towarzyszy wędrówka atomu wodoru w monomerze. Budowa fragmentu stałego, powtarzającego się w konkretnym polimerze różni się od budowy monomeru. Najbardziej znane przykłady poliaddycji to otrzymywanie żywic epoksydowych:
CH -^H2 -—> - CH2 - CH -O OH
grupa
epoksydowa
oraz poliuretanów:
R - N = C- O + HO-R’-► R - NH - C - O - R’
i
O
izocyjanian polieter uretan
Rozróżniamy: a - Termoplasty;
b - Duroplasty (chemoutwardzalne i termoutwardzalne);
Termoplasty (tworzywa termoplastyczne) - w temperaturze podwyższonej stają się plastyczne, miękną, ulegają odkształceniu, a po schłodzeniu twardnieją. Proces ten można wielokrotnie powtarzać. Zbyt wysoka temperatura powoduje rozkład tworzywa, natomiast w zbyt niskiej temperaturze tworzywo staje się kruche. Termoplasty zbudowane są z makrocząsteczek o łańcuchu liniowym z nieznaczną liczba rozgałęzień. Stosuje się je do wyrobu przedmiotów poprzez wtryskiwanie lub wytłaczanie.
Do najważniejszych termoplastów należą: polietylen, polipropylen, polistyren, poliamidy, polimetakrylan metylu, polichlorek winylu (PCW).
Duroplasty (tworzywa utwardzalne) - tworzywa przechodzące nieodwracalnie ze stanu plastycznego w stan utwardzony pod działaniem podwyższonej temperatury (tworzywa termoutwardzalne), czynników chemicznych (tworzywa chemoutwardzalne), lub też pod łącznym działaniem ciepła i czynników chemicznych. Utwardzenie jest wynikiem sieciowania chemicznego. Zbyt wysoka temperatura powoduje chemiczny rozkład duroplastów.
Duroplasty poddaje się tylko obróbce skrawaniem. Główne rodzaje duroplastów: fenoplasty, aminoplasty, poliestry nienasycone, żywice epoksydowe, żywice silikonowe.
a - tworzywa konstrukcyjne; b - tworzywa adhezyjne; c - tworzywa powłokowe.
Tworzywa konstrukcyjne w zależności od postaci w jakiej występuje półprodukt mamy:
a) tłoczywa (proszki do prasowania);
b) laminaty;
c) żywice lane;
d) arkusze, folie, pręty;
e) tworzywa komórkowe.
Tworzywa adhezyjne (kleje, kity, cementy) służą do łączenia różnych materiałów oraz tworzywa impregnacyjne do uszlachetniania drewna, papieru, tkanin.
Tworzywa powłokowe (błonotwórcze) - służą do trwałego pokrywania gotowych wyrobów z metali, skóry, drewna itd., w celach dekoracyjnych i ochronnych.
Właściwości niektórych tworzyw sztucznych przedstawiono w tabelach 1-3. Poniżej wymieniono te tworzywa, które studenci otrzymują do identyfikacji w ramach ćwiczenia.
n CH2 = CHj->• [-CH2-CH2J„
etylen polietylen
Tworzywo powszechnie stosowane. Posiada dobre właściwości dielektryczne - używany jako izolator w przemyśle elektrycznym i energetycznym.