59046 skanuj0032 (72)

198 Pediatria. Podręcznik dla studentów pielęgniarstwem

Rozpoznanie

Rozpoznanie alergicznego nieżytu nosa i ocena stopnia ciężkości oparte są na wywiadzie dotyczącym objawów klinicznych, badaniu przedmiotowym i bada-1 niach diagnostycznych.

W wywiadzie należy uwzględnić częstotliwość, nasilenie, czas trwania] charakter i sezonowość objawów. Powinno się również ocenić narażenie na potencjalne alergeny wywołujące objawy alergii w domu, szkole, miejscu zabaw]

W badaniu przedmiotowym nosa należy zwrócić uwagę na ocenę anatomiczS ną struktur nosa, ocenę koloru błony śluzowej, ilość i właściwości śluzu] Wykrycie patologicznych zmian w nosie i zatokach, niedostępnych w rutyno-i wym badaniu laryngologicznym, umożliwia endoskopia nosa z zastosowaniem sztywnych endoskopów lub giętkich fiberoskopów.

Badaniem przedmiotowym w alergicznym nieżycie nosa można stwierdzi® obrzęk błony śluzowej nosa, wodnistą wydzielinę. Często występuje zmiana zabarwienia błony śluzowej na kolor siny lub blady.

Wykonywane badania

Do badań diagnostycznych umożliwiających rozpoznanie alergicznego nieżytu! nosa należą przede wszystkim: punktowe testy skórne, oznaczenie swoistymi IgE i donosowe próby prowokacyjne.

Punktowe testy skórne pozwalają na potwierdzenie uczulenia:, na konkretny alergen. Na wynik punktowych testów skórnych mają wpływj przyjmowane leki i nasilenie zapalnych zmian skórnych w miejscu wykonania testów, wiek chorego i sezonowe zmiany reaktywności skóry.

Przed wykonaniem testu należy odstawić na 10 dni:

•    leki przeciwhistaminowe II generacji, takie jak: cetyryzyna, loratadyiiJS

ebastyna, feksofenadyna, mizolastyna

•    leki przeciwhistaminowe I generacji, takie jak: hydroksyzyna, klemasty|a

•    ketotyfen.

Przed planowanymi punktowymi testami skórnymi należy również:! odstawić stosowane miejscowo na skórę glikokortykosteroidy.

Oznaczenie stężenia swoistych IgE ma duże znaczenie praktyczna w ustaleniu czynnika etiologicznego. Na oznaczenie stężenia swoistych IgE nie mają wpływu leki ani choroby skóry.

Donosowe próby prowokacyjne z alergenem wykonuje się wówczas gdy występują rozbieżności między wywiadem wskazującym na alergiczna nieżyt nosa i wynikami badań. Wodne roztwory alergenów podaje się na błona śluzową nosa. W badaniu oceniana jest drożność nosa po podaniu alergenu. ]