130
Maksymalne naciski obliczymy wychodząc z równania równowagi
P = J pcosadF. r
Ponieważ
p = pnAXcostx oraz dF = rdzdxt
* m
11 12
P = S f rpmAtcos2zd(xdx = f coszocdct,
« * « *
r , . a sin 2a
Jcos*ada = - + —— , 2 4
zatem
/W *= 1.27 p*.
Zadanie 3.1 7
Zaprojektować połączenie sworzniowe ruchowe ze sworzniem pasowanym luźno (rys 3.29). Przyjąć, że blachy boczne 1 wykonano ze stali St 3, a sworzeń ze stali St6. W części środkowej na długości l sworzeń współpracuje z tulejką wykonaną z brązu. Do obliczeń przyjąć siłę P zmienną jednokierunkowo P «= 0 - 104 [N] oraz g *= 20 [mm], l = 40 [mm].
Rozwiązanie
W połączeniu, w którym sworzeń jest luźno pasowany, liczymy go z warunku na zginanie oraz sprawdzamy naciski na powierzchniach współpracujących.
Najczęściej przyjmuje się rozkład sil „ sworzniu oraz odpowiedni wykres
momentów pokazany na rys. 3.29. ^ *
Rys.3.29
Średnica sworznia z warunku na zginanie d-3
3 /*g V ’
gdzie
Zgodnie z tabl. 3.7 naprężenia dopuszczalne na zginanie dla sworznia wykonanego ze stali Sl6 wynoszą
k„ = 85 [N/mm1].