Socjologia medycyny ( sociology of medicine) jako dyscyplina zajmująca się medycyną jako zespołem pewnych koncepcji i praktyk:
* interpretacja zjawisk w kategoriach socjologicznych, nie zaś medycznych,
* bada społeczny kontekst choroby, rolę chorego,
* koncentrowanie się na medycynie jako profesji; charakter i zasięg, źródła wiedzy medycznej,
* bada funkcjonowanie systemów ochrony zdrowia,
* bada interakcje zachodzące między lekarzem i pacjentem, *bada strategie wykluczania stosowane przez lekarzy w procesie medykalizacji.
Socjologia zdrowia i choroby ( sociology of health and illness) = poświecona społecznym aspektom zdrowia i choroby:
* konceptualizacja zdrowia i choroby,
* pomiar i badania rozkładu zdrowia i choroby w społeczeństwie,
* wyjaśnienie wzorów zdrowia i choroby.
Socjologia ciała ( sociology of body)
* analiza ludzi jako istot cielesnych, nie zaś wyłącznie jako aktorów wyposażonych w wartości i postawy,
* badania znaczeń kulturowych związanych z ciałem,
* badania sposobów kontrolowania, regulowania i odtwarzania ciała,
* kulturowy kontekst starzenia się ciała, umierania.
Socjologia płci ( socioiogicai słudies of sex)
* socjologiczna teoria seksualności,
* zróżnicowanie społeczno-kulturowe seksualności,
* społeczne sposoby przejawiania się seksualności,
* badania płci kulturowej
Co to jest wiedza o zdrowiu, chorobie, śmierci:
* wiedza obiektywna: nauka i praktyka medycyny
* wiedza intersubiektywna: dostępna określonej grupie kulturowej, zawodowej, społecznej,
* wiedza biologiczna: nasze osobiste doświadczenia,
* wiedza mityczna
Socjologia medycyny w przeciwieństwie do zdrowego rozsądku:
* podaje się rygorom odpowiedzialności za słowo, którą uznaje za atrybut nauki,
* zbiera materiał do uogólnień na rozległym obszarze i dużych próbach,
* podejściem do rozumienia ludzkiej rzeczywistości, czyli jakimi zadawalamy się wyjaśnieniami zjawisk, wypadków, stanów,
* zdrowy rozsądek jest odporny na krytykę i cudownie utwierdzający sam siebie,
* zdrowy rozsądek zdominował nasze rozumienie świata i nas samych dzięki pozornej oczywistości jego recept.
KONCEPCJA NAUKI NORMALNEJ I NAUKI REWOLUCYJNEJ - Thomas Kuhn Struktura rewolucji naukowej
Nauka normalna to rutynowa weryfikacja teorii ( czy paradygmatu) dominującej w danym momencie historycznym. Dla tego typu nauki weryfikacja i testowanie są fragmentem działalności będącej rodzajem rozwiązywania łamigłówek.
Paradygmat - pewne akceptowane wzory współczesnej praktyki naukowej: prawa, teorie, zastosowania i wyposażenie techniczne - tworzą model, z którego wyłania się jakaś szczególna, zwarta tradycja badań naukowych.
Nauka rewolucyjna - to nagły rozwój konkurencyjnego paradygmatu. Zmiana paradygmatu oznacza rewolucję w nauce i może zostać zaakceptowana przez społeczeństwo naukowców lecz jedynie stopniowo._
3