WSPÓŁCZESNA TURYSTYKA KULTUROWA 39
„Turystyka teatralna”
O znaczeniu turystyki związanej z uczestniczeniem w ważnych wydarzeniach kulturalnych mogą świadczyć wyniki badań prowadzonych w latach 90 XX w. w aglomeracji nowojorskiej (w trakcie których stwierdzono, iż aż 46% widzów oglądających spektakle teatralne wystawiane w rejonie Broadwayu stanowią osoby spoza zespołu miejskiego Nowego Jorku) oraz w Londynie (gdzie turyści stanowili 61% widzów w teatrach West Endu) (Hughes 2003, 111-112). W przypadku tego ostatniego miasta należy wiedzieć, że z dzielnicą teatrów West End związanych jest aż 41 000 miejsc pracy, przy czym 14 000 z nich jest bezpośrednio związanych z teatrami, a 27 000 pośrednio (Hughes 2003, 178).
Jednym z ważniejszych ośrodków w Europie „turystyki teatralnej” jest Edynburg. Głównym powodem odwiedzania go przez turystów zaintersowanych teatrem jest odbywający się corocznie od 1947 r. festiwal teatralny nazywany Edinburgh International Festival. O jego znaczeniu może świadczyć nie tylko liczba występujących artystów (w 2002 r. ponad 2400) i osób oglądających spektakle (400 000 w 2002 r.), ale również związane z tym dochody miasta (w 2002 r. tylko sprzedaż biletów przyniosła 2 349 549 GBP), liczba zajętych na czas festiwalu pokoi hotelowych (w 2002 r. aż 12 000) itp. http://www.lothianexchange.net, 20.08.2004).
„Turystyka kulinarna”
Mimo że zaspokajanie potrzeby głodu jest czynnością fizjologiczną, to jednak spożywanie posiłków może być również dużą przyjemnością i formą wypoczynku. Nic więc dziwnego, że kwestie kulinarne do dawna były poruszane w relacjach pisanych przez licznych podróżników, których możemy uznać za prekursorów dzisiejszych turystów. Nie należy się również dziwić, że wśród problemów cieszących się uznaniem współczesnych badaczy zajmujących się turystyką, tak zwana turystyka gastronomiczna {gastronomie tourism) lub turystyka kulinarna (culinary tourism), czy też szerzej -food tourism (co można tłumaczyć niezbyt zręcznie jako „turystyka żywności”) - znajduje coraz większe uznanie. Świadczyć może o tym chociażby opracowanie zbiorowe Food tourism arround the worid. Development, management and markets (2003), jak również wiele artykułów, często pisanych z punktu widzenia geografii turyzmu, dotyczących wspomnianego zjawiska.
Pojęcie „turystyka kulinarna” {culinary tourism) zostało wprowadzone do literatury przedmiotu przez L. Long w 1998 r. Jak podaje E. Wolf (2004, 5) wspomniana autorka uważa, że interesowanie się potrawami może być jednym ze sposobów zajmowania się innymi kulturami. Według osób zajmujących się