flKPPrnaó forma tego wychowania wpływa z kolei na proces rozwoju cdu-HPH|lł społecznego dziecka z uszkodzonym słuchem.
I CMm sardo wy chowania może być, jak to już wspominaliśmy, rozwój Hn^Saszkodzonym słuchem, w toku którego są uwzględniane jedynie jej TWttr.llUŚi.i psychofizyczne; może nim być totalne włączenie w społeczność składającą się jedynie z ludzi słyszących: wreszcie cele te mogą uwzględniać zarówno potrzeby osób z uszkodzonym słuchem, wynikające z ich kalectwa, . jak również ideał ogólnospołeczny i wychowawczy - decydują one o formach organizacyjnych oraz metodach nauczania i wychowania.
l iczba uczniów z uszkodzonym słuchem w grupie wychowawczej może jrtejter wpływać na to, czy proces dydaktyczno-wychowawczy będzie przebiegał w Integracyjnych, czy izolacyjnych formach organizacyjnych wychowania. Tak np. nieliczna grupa uczniów, zarówno tych z uszkodzonym slu-ct«m. jak i normalnie słyszących, z przewagą tych ostatnich i po spełnieniu dodatkowych warunków (np zaznajomienie nauczyciela ze specyfiką pracy z uczniem z uszkodzonym słuchem, dodatkowa pomoc, z jakiej powinien pi&c korzystać ten uczeń, pozytywny stosunek słyszących uczniów i jego rodziców do kolegi - ucznia z uszkodzonym słuchem itd ), umożliwia rozwój sensów z uszkodzonym słuchem w różnych formach organizacyjnych wychowania integracyjnego
Możliwości rozwojowe uczniów z uszkodzonym słuchem w integracyjnych bądź ekstegracyjnych formach kształcenia i wychowania zależą nic tyłka od przyjętego celu surdorewalidacji bądź od liczby uczniów z uszkodzo-I słttchem znajdujących się w klasie (grupie internatowej) - możliwości te ratideftmkcją poziomu osiągniętych przez nich umiejętności kotnuntkowa-dojrzałości emocjonalnej i społecznej. Te zaś w zasadniczej mierze wieku, w którym została rozpoczęta rewalidacja dziecka. Im wczc-piej już w okresie niemowlęcym) dziecko uczestniczy w procesie [ttjlBWdaa: prawdopodobieństwo powodzenia.
tobtfna Integracja szkolna dostępna jest raczej dzieciom różne formy integracji częściowej - szkolnej t po-I dla dzieci niedosłyszących i z głębokim uszko-wyraka, że pojęcie integracji należy rozumieć Dalej, proces ten należy rozumieć jako in-
terdyscypliname, zintegrowane działanie, mające na celu rewalidacją jednostek odbiegających od normy, przy czym chodzi tu również o stworzenie warunków dydaktyczno-wychowawczych w masowej szkole, umożliwiających nauczanie dzieci i młodzieży odbiegających od normy wspólnie z osobami od tej normy nie odbiegającymi 8 , przy czym formy wychowania integracyjnego i ekstegracyjnego powinny umożliwiać dzieciom z uszkodzonym słuchem rozwój na miarą ich możliwości.
Wybór formy organizacyjnej wychowania dziecka z uszkodzonym słuchem wymaga znajomości pozytywnych i negatywnych wpływów określonej drogi kształcenia i wychowania oraz podjącia decyzji, czy konkretne dziecko, stanowiące zawsze indywidualną, jedyną w swoim rodzaju osobowość, powinno sią kształcić np. w szkole masowej i jakiej wtedy bądzie wymagać dodatkowej pomocy; czy dziecko z totalnym uszkodzeniem słuchu powinno ucząszczać do szkoły dla niedosłyszących, czy przejście tego dziecka do szkoły dla niedosłyszących lub szkoły masowej powinna poprzedzać nauka w szkole dla dzieci z głębokim uszkodzeniem słuchu itp.
Podstawą udzielenia odpowiedzi na te pytania, obok konkretnego doświadczenia, które daje wychowawcza praktyka, jest przede wszystkim diagnoza różnicowa183. Postępowanie diagnostyczne, pojmowane interdyscyplinarnie, po uwzględnieniu stanu rozwoju fizycznego, umysłowego, emocjonalnego i społecznego, umożliwia określenie najbardziej odpowiedniej formy organizacyjnej kształcenia i wychowania dla każdego dziecka z uszkodzonym słuchem indywidualnie. U A. Lowego diagnoza różnicowa, w swoich zasadniczych założeniach badawczych przyjmuje postać akronimu PEMUCS -percepcja, cmocjonalność, motoryka, inteligencja, komunikacja, społeczne (woryg. niem.: WEM1KS — Wahrnehmung, Emotionales, Motorik, Intelligenz, Kommunikation, Sozialesy .
Armin Lowc185 wymienia 9 różnych stopni szkolnej integracji i szkolnej izolacji (segregacji). Integracja w izolacji, którą określa jako pełną integrację, może się przejawiać w trzech formach;
B. H o f f m a n n, Indywidualne i społeczne aspekty rozwoju i integracji w pedagogice
specjalnej, „Szkoła Specjalna” 1978, nr 3.
Por, H. M y k I c b u s t, Auditory disorders in children. A manuał for dijferenlial diagnosis, l Grane and Stratton, 1964, n także: A. LOwe, HdrgeschOdigte Kinder..., s. 17-18.
A. L 0 w e, Dit SchwerhOrlgenschule wird auch in Zukun/i benOligen, aber sic mufi sich ( neu orlenlleren und siruklurleren, maszynopis, 1997.
A. L 0 vy c, llorgeschadlgle Kinder,.., s. 17-18.