192
Ejj = aj • Cj,i • Gsp,j [g/h], (11.14a)
gdzie: j - badany składnik toksyczny: CO, HC, NOx lub PM,
aj - współczynnik charakterystyczny dla danego składnika j:
<ipM = 0,000763; a^o = 0,000966; aBc = 0,000478; a^o = 0,001587, Cj,. - stężenie poszczególnych składników w spalinach, ppm,
Gsp,i - wydatek spalin, kg/h: Gsp= GpoW+ Gc.
Jeżeli stężenie Cj, jest wyrażone w g/m’, a zużycie powietrza przez silnik mie-• •
rzone przepływomierzem V w m3/h lub określane obliczeniowo V = r[v • Vss • n • 60/x, to godzinową emisję można wyznaczyć następująco:
Ejj= Cj,j • V j [g/h], (11.14b)
Na podstawie pomiaru ciśnienia i temperatury spalin można wyznaczyć gęstość spalin psp = Psp/(RSp ■ Tsp) i wykorzystać ją do obliczeń emisji z zastosowaniem zależności:
, G :[kg/h]
Eij [g/h] = 0^ [g/m3] • - . (11.14c)
P^[kg/m ]
Średnią emisję jednostkową oblicza się ze wzoru:
ej = v!r~Ui,tg/kwh]» (H-J5)
ZNei-Uj
a zadymienie spalin odpowiednio ze wzoru:
DB=IDB,i«iDs.B.]. (11.16)
Dopuszczalne wartości średniej emisji cząstek stałych w teście 13-fazowym wynoszą: wg normy Euro I PM = 0,612 [g/kWh] dla silników o mocy mniejszej od 85 kW oraz PM = 0,36 [kWh] dla silników większych. Norma Euro II ogranicza wartość PM do 0,25, a norma Euro III do 0,1 [g/kWh], Dla silników o zastosowaniu nietrakcyjnym norma ISO 8178C1 ogranicza emisję do wartości 0,54 [g/kWh]; taka sama wartość dotyczy silników okrętowych wg normy ISO 8178 [33, s. 210] -Cl, D2 i E3.
Dla wszystkich silników ZS wykonywany jest dodatkowo pomiar zadymienia spalin i współczynnika absorpcji K w warunkach swobodnego przyśpieszania, czyli bez obciążenia zewnętrznego (rys. 11.17). Ten typ pomiarów jest szczególnie wygodny w warunkach prostych stacji diagnostycznych, gdyż polega na 4-krotnym pomiarze w trakcie gwałtownego zwiększenia prędkości obrotowej z biegu jałowego nmm do prędkości maksymalnej silnika nmax; wykonuje się to przez proste naciśnięcie pedału przyśpieszenia. Do oceny wartości odrzuca się pierwszy wynik,