ludności w czasie ataków terrorystycznych z użyciem broni chemicznej i biologicznej. Sytuacje awaryjne, jako najbardziej powszechny rodzaj zagrożeń cywilizacyjnych mogą spowodować skomplikowane problemy ekologiczne, mające bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo życia ludzkiego, jego mienia i środowiska. Ich usuwanie będzie wymagać szerokiej wiedzy z różnych dyscyplin technicznych i teoretycznych dających podstawy do poszukiwań coraz skuteczniejszych metod ich rozwiązywania.
Problematyka nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i życia ludzkiego staje się także jednym z najpoważniejszych zagadnień do rozwiązania dla wszystkich jednostek organizacyjnych, które produkują, magazynują, wykorzystują i transportują w swojej działalności materiały niebezpieczne. Staje się ona szczególnie paląca dla różnego rodzaju służb ratowniczych, które zajmują się organizowaniem akcji ratowniczych polegających w ich decydującej fazie na niszczeniu i neutralizacji tych materiałów.
Problem tych zagrożeń znajduje coraz większe zrozumienie w różnych organach decyzyjnych na szczeblach rządowych, co znalazło odzwierciedlenie m.in. w:
• utworzeniu Chemicznych i Radiacyjnych Zespołów Awaryjnych w Siłach Zbrojnych, odpowiedzialnych za organizację i prowadzenie akcji ratunkowych na terenach podległych MON, a w wyjątkowych sytuacjach w gospodarce narodowej (1990 rok),
• rozszerzenie zakresu odpowiedzialności Obrony Cywilnej o zagadnienia ratownictwa chemicznego w przypadku nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i powołanie w tym zakresie formacji ratownictwa chemicznego (1993 rok),
• tworzenie na bazie Państwowej Straży Pożarnej Krajowego Systemu Ratowniczo - Gaśniczego obejmującego zagadnienia ratownictwa chemicznego i ekologicznego (1993 rok).
W ten sposób powstaje ogromne zapotrzebowanie na specjalistyczną wiedzę dotyczącą organizacji i prowadzenia akcji ratowniczej w przypadku awarii chemicznej, niezbędną do szkolenia i przygotowania odpowiednich kadr ratowniczych.
Opis działania systemu
1. Sygnał o wystąpieniu zdarzenia o charakterze zagrożeniu zdrowia lub życia, katastrofie masowej itp. dociera drogą łączności przywoławczej, od postronnego obserwatora do Centrum Powiadamiania Ratunkowego i jednoczasowo do wszystkich rodzajów służb ratowniczych.
30