(umranr jakoprwdmioi na mocy * ,.,n zaklei re/;o pożądanie podmiot chce rtQ|fl
■iM>PixHkwMowłć — Jest dla n*» M
Znonitoa
spokoić ciq” ".
A teraz cytat z dzieła Thonios.' kiego: ..Przez wartość społeczną rozumiemy wszelki przedmiot posiadający empiryczną treść, dostępną członkom grupy u potocznej, oraz znaczenie, wskutek którego jest on luh moio być obiektem działalności”4S. H. Becker który zwrócił uwagę na powyższe zestawienia' byl zdania, ii zbieżność wynika z lektur Zna.' niccklego. Nie zauważył jednak, iż dalsza uwagi Znanieckiego o postawie świadczą rai czej o lekturach niemieckich socjologów w ogóle, zwłaszcza M. Webera, niż o bezpośrednich wpływach Simmla. Tym bardziej, że u Simmla wartość to coś więcej niż u Znanieckiego — a mianowicie coś, co odsłania się działającemu podmiotowi in statu noscendi wraz z odsłanianiem się warunków działania ludzkiemu poznaniu, ale i mniej zarazem. Wartość bowiem nie jest absolutnym przeciwstawieniem faktu — zdaniem Simmla mówiąc o wartości i o rzeczywistości używamy po prostu różnych języków, w których „sztucznie” 44 wyróżniamy „wartości" do zrealizowania i „warunki”, w których przyjdzie je zrealizować. Jednakże rozróżnienie „wartości” i
„rzeczywistości” jest czymś „konwencjonalnym”, czymś, co narzucone nam jest tylko przez procesy rozwojowe działań gatunku (podobnie jak narzucone nam są najszersze kategorie poznawania, tak narzucane są sposoby
° G. Simmel: Philosophle des Gcldes..,, s. 31. u T. Thomas, F. Znaniecki: Chłop polski w Europie i Ameryce, t. 1, Warszawa 1976, s. 54.
44 Sztucznie — wobec „idealnie istniejącej jedności treści świata"; zob. O. Simmel; PMlosophie des GeU des~, s. 6-7 i nast.
wnrtri.w HUrnt . w Wy|»u»-«. ----
w obu wypadkach uczy-—«- «WAw dotvcza-
nty się po prostu różnych Języków dotyczą-cy*h tej samej rzeczywistości) **
*2wvraJ* t«to rozdziału (z wyjątkiem ciąś-", <***taI®J — .Jłorod/iny wartości z ducha wy-mi.iny > oraz początkowy fragment rozdziału następ, muio publikowano były w „Studiach Socjologicznych" I . 1 nr. *• P*-. Ccorp Simmel; formy spokcześśtioa I formuły socjologii.
4 — Simmel