65638 PICT5485

214 «, ftOBMUlMAMI

kWow« glikole lub aminy strzyknięte do młyna zmniejszają o ok. 50}, wartoid pracy właściwej podczas mieknia cementu [21.22,23].

Ze wijlądu na skomplikowany wpływ różnych czynników fizycznM i mechanicznych na proca rozdrabniania nie można tego zagadnienia ująć jednoznaczną formułą matematyczną określającą pracę włożoną w rozdrabnianie różnym materiałów [14.19].

Powstały i tworzone są ciągle rolne teorie rozdrabniania. Najbardziej rozpowszechnione są trzy teorie: Rittingrra. Kicka oraz najnowsza - Bonda-Waoga [II. >0.6].

Ttoria Riiiingtra opiera się na następujących ułożeniach [10]:

1)    zapotrzebowanie na pracę techniczną niezbędną do powiększana powierzchni całkowitej jest proporcjonalne do przyrostu tej powierzchni

4L, ~ AA    (9.4)

2)    materiał rozdrobniony składa się z cząstek o jednakowej wielkości mm d_r zatem

(9-»

Różniczkując zależność (9.S) otrzymuje się

4l«-4    (9.6)

4

Po wstawieniu dA do wyrażenia (9.4) otrzymuje się wg teorii Rittingera zależność pracy technicznej od średnicy cząstek

^dL* ~ " ^    (9.7)

Z zależności tej widać bardzo duży wpływ średnicy cząstek d₉ na wkład pracy podczas rozdrabniania. Teoria ta jest stosowana przede wszystkim do rozdrabniania materiałów o ziarnach drobnych.

Teona Kicka [II] zakłada natomiast, że praca techniczna potrzebna na raałrołwuenie jest proporcjonalna do objętości ziarna

L%-V    (9.1)

t odpowiada pracy elastycznego odkształcenia materiału rozdrabnianego wg prawa Hooke’a. Założenia te prowadzą do wyrażenia

AA

d~    (9.9)

Z porównana ze wzorem (9.7) wynika, te wkład pracy jest tutaj w mniej-nym stopom zależny od średnicy cząstek. Teona u najlepiej opisuje rozdrabnianie materiałów o dużych cząstkach np w łamaczach.

Ola nera o wielkości pośrednie) wg tearu Bonda i H anga iłmzna jest

O.II)

Alm

Precz odniesienie pney rozdrabniania, dla podanych trzech teorii, do aaay ..(irabnianego materiału m, i uogólnienie zależności (9.7), (9.9) i (9.10) otrzymuje J równanie na pracę właściwą /„ J/k|

I AL, m, Ad,

Wartość stałej C i wykładnika m zależy od rodzaju rozdrabnianego matę* _rialu i zastosowanej teorii Całkowanie równania (9.11) daje następujące zależności „a określenie pracy właściwej:

U - C«llOWd,i) dla m - -1	(9.12)
^,,B = C" Tf^""Tf I ^dla "^M~V WV y/^dn'	(9.13)
U ■ Cn(I/</pł - l/i^,) dla m ■ -2	(9.14)

W zależności od rodzaju rozdrabnianego materiału przesuwają się granice stosowania tych równań. Współczynniki proporcjonalności C*(m²/*¹), C^m^2,5/*²) i C|(m¹/s^a) określa się doświadczalnie dla danej kruszarki.

Bond i Wang opracowali równanie na obliczanie stałej C, w zależności od n. co umożliwia przekształcenie wzoru na pracę właściwą do postaci

/, -    (9.15)

Doświadczalne wartości stałej C, dla różnych materiałów i mielenia aa mokro wg Moeflinga [15] zestawiono w tabL 9.1.

Sprawdzenie obszarów zastosowań przedstawionych trzech teorii oblicza'

TABLICA 9.1. Wartości ttkf C, 4k tUtjA atltrialów

Materiał	tf kg/o^1	c* mielenie mokre	n^,J/s* mielenie suche
Boksyt	2200	317	422
Klinkier cementowy	3150	485	647
Surowy cement	2670	379	505
Glina	2510	227	303
Węgiel	1400	469	625
Granit	2660	546	7Z»
Żwir	2660	579	771
Gips	2670	243	m
Hcmeiyt	3530	463	617
Wapno kamienne	2660	459	613
Fosfat	2740	358	477
Kwarc	2650	489	653
Lupki glinowe	2630	572	763

A