podanych w PN-80/B-03200 (tabl. 11), które mogą prowadzić do błędnych wyników.
6.4.3. STATECZNOŚĆ MIEJSCOWA
Niezależnie od możliwości utraty stateczności belki jako całości może wystąpić lokalne zniekształcenie poszczególnych jej części.
Mianem stateczności lokalnej określa się płytową stateczność elementów belek (przede wszystkim blachownicowych), a więc pasów i środnika. W związki! z tym miejscowe wybrzuszanie się cienkiej blachy pod wpływem naprężeń ściskających lub stycznych (względnie pod wpływem obu tych rodzajów naprężeń jednocześnie) nazywane jest miejscową utratą stateczności.
Niestateczność lokalna może mieć wpływ na nośność ogólną elementu konstrukcyjnego, gdy ulegają jej pasy belek i słupów o przekroju skrzynkowym i dwu-teowym lub środniki belek z cienkościennymi pasami. Niestateczność lokalna ma ponadto wpływ na nośność elementów, jeśli wybrzuszenia ścianek nie są w pełni sprężyste. Miejscowa utrata stateczności dotyczy w pierwszym rzędzie belek spawanych z blach (blachownie), gdyż belki walcowane mają tak dobrane parametry przekroju, że o ich wymiarowaniu decyduje wyłącznie warunek wytrzymałości, sztywności lub stateczności ogólnej.
W blachownicach miejscowa utrata stateczności najczęściej występuje w środniku jako w elemencie zazwyczaj najcieńszym, lecz może wystąpić również w pasach.
23* 355