XII. UKŁAD NERWOWO-MIĘŚNIOWY
1. W zakresie czucia: czucie dotyku, bólu, temperatury (zimna, ciepła), czucie głębokie.
2. W zakresie narządów ruchu: ruchy poszczególnych mięśni (czynne, bierne), porażenia, drżenia, zborność ruchów, kurcze, drgawki, chód, objaw Romberga.
3.0 d r u c h y: kolanowe, skokowe i in., klonus rzepki, stopotrząs; skórne (podeszwowe, brzuszne i in.); z błon śluzowych (spojówkowy, rogówkowy, gardłowy, pod-niebienny); zmiany odżywcze skóry, tkanki podskórnej, włosów, paznokci, mięśni; zaburzenia naczynioruchowe; zaburzenia oddawania moczu i stolca.
XIII. WYWIADY UZUPEŁNIAJĄCE
o dotychczasowym przebiegu i leczeniu choroby, jeżeli niezbędność tego wynika z badania.
XIV. BADANIA DODATKOWE PODSTAWOWE
Niektóre badania dodatkowe mają w poszczególnych przypadkach duże znaczenie dla rozpoznania, rokowania i leczenia. Są to tzw. badania dodatkowe podstawowe. Powinno się je wykonać zaraz po badaniach wyżej wymienionych. I tak w przypadku podejrzanym o śpiączkę cukrzycową bada się niezwłocznie, czy mocz zawiera cukier, aceton i kwas acetooctowy oraz oznacza stężenie cukru we krwi; w przypadku podejrzanym o białaczkę
— skład morfologiczny krwi, w przypadku nasuwającym podejrzenie w kierunku choroby nerek — mocz oraz stężenie kreatyniny w surowicy itd.
Po badaniu podmiotowym i przedmiotowym przechodzimy do rozpoznania choroby. Opieramy je na dokładnej analizie danych badania podmiotowego i przedmiotowego biorąc pod uwagę podobieństwo (diagnosis per similitudinem) zespołu objawów do obrazu klinicznego pewnej choroby. Rozpoznanie powinno odzwierciedlać stan podstawowej choroby, czynniki, które ją wywołały, jeżeli da się je stwierdzić, oraz zmiany w innych narządach.
Przykładem takiego rozpoznania może być rozpoznanie następujące: Jnsufficientia circulatoria relativa chronica cardiaca (dilatatio cordis, tachyarrhythmia per-petua, cyanosis diffusa, dyspnoe, anasarca extremitatum inferiorum, hyperaemia hepatis et renum passiua, bronchitis uenostatica) in indiuiduo cum myopathia angiogenes atąue cum arteriosclerosi diffusa subseguente emaciatione: labor physicus excessivus per multos annos, abusus in Baccho per decem annos, nicotinismus fere per viginti annos”. Takie rozpoznanie jest indywidualne, umożliwiające wyrobienie sobie głębszego pojęcia o zmianach chorobowych w badanym ustroju.
31