36 Podstawowe pojęcia paradygmatyki fleksyjnej
Paradygmat modelowy danej części mowy - podział zbioru jej form wyrazowych za pomocą przysługujących jej kategorii fleksyjnych, zwykle przedstawiany w postaci tabeli z pustymi kratkami lub np. z samymi końcówkami fleksyjnymi.
Leksem defektywny - leksem, który nie ma wszystkich form wyrazowych przewidzianych dla jego części mowy.
Paradygmat defektywny - paradygmat leksemu defektywnego.
Warianty (swobodne) - formy jednego leksemu o tych samych współrzędnych paradyg-matycznych, różniące się frekwencją, zakresem występowania, wartością stylistyczną lub oceną normatywną.
Forma oboczna - to samo, co wariant swobodny.
Forma wariantywna - to samo, co wariant swobodny.
Synkretyzm - identyczność kształtu różnych form tego samego leksemu. Formy takie nazywane są synkrctycznymi. a przykłady synkretyzmu nazywa się synkretyzmami
Neutralizacja opozycji fleksyjnej - zniesienie różnicy formalnej między formami wyrazo wymi zestawionymi ze względu na tę opozycję przy zachowaniu różnicy funkcjonalnej. Gdy neutralizacja obejmuje wszystkie opozycje wyznaczone przez daną kategorię flcksyjną, mówimy o neutralizacji tej kategorii.
Nienacechowanie jakichś form lub leksemów ze względu na określoną kategorię flcksyjną sytuacja, gdy kategoria ta nie przysługuje danym formom lub leksemom.
Leksemy odmienne czysto funkcjonalnie - leksemy o całkowicie zneutralizowanych kategoriach fleksyjnych.
Leksemy formalnie nieodmienne - to samo, co leksemy odmienne czysto funkcjonalnie.
Leksemy odmienne czysto analitycznie - leksemy. których wszystkie formy, z wyjątkiem formy kanonicznej, są analityczne.
Homonimia leksykalna relacja łącząca leksemy o różnym znaczeniu i zwykle też różnym pochodzeniu, ale o całkowicie lub częściowo pokrywającym się zbiorze form (muszą mieć jednakową co najmniej formę kanoniczną). Zależnie od tego, jaki jest zakres pokrywających się form, mówimy o homonimii całkowitej lub częściowej.
Homonimia gramatyczna relacja łącząca równokształtne formy wyrazowe należące do tego samego leksemu lub różnych leksemów. W pierwszym wypadku mówimy o homonimii wewnątr/.paradygmatycznej. w drugim - o homonimii międzyparadyg-matycznej.
Homonimy - wyrazy lub formy wyrazowe pozostające w stosunku homonimii.
Leksem prosty - taki, którego co najmniej jedna forma wyrazowa jest reprezentowana przez pojedyncze słowo. (Uzasadnione jest dołączenie do tej klasy też czasowników nie używanych bez cząstki się).
Leksem złożony - taki, którego wszystkie formy wyrazowe są reprezentowane przez ciąg co najmniej dwóch słów. (Uzasadnione jest wyłączenie z tej klasy czasowników nie używanych bez cząstki się).
Ćwiczenia
1. Policz „wyrazy" (tzn. słowa, formy wyrazowe i reprezentowane przez nie leksemy) w następującym tekście. Wyniki zapisz w tabelce podobnej do tabeli 1.
Miauczy kotek: miau!
- Coś ty kołku miał?
- Miałem ja miseczkę mleczka.
Teraz pusta jest miseczka, a jeszcze bym chciał.
Wzdycha kolek: o!
- Co ci. kotku, co?
- Śniła mi się wielka rzeka.
Wielka rzeka pełna mleka
Aż po samo dno.
(J. Tuwim, Kotek)
' To samo polecenie, co w ćwiczeniu 1, wykonaj dla zdania: Proszę pani. ja pani pomogę. Pamiętaj, że formy wyrazowe, w przeciwieństwie do słów, mogą różnić się nie tylko kształtem, ale i funkcją.
' Każda z następujących form wyrazowych reprezentuje więcej niż jeden leksem. Podaj formy kanoniczne tych leksemów: burz, ciach, dam. gnij, go, honorowi, jej, mnie, pilnie, pił. stali, tonie.
I /hiór form rzeczownikowych podzielono na formy krótkie, mające do pięciu liter, i formy dłuższe, mające ponad pięć liter. Czy podział ten spełnia definicję kategorii fleksyjnej?
"i Zbiór form rzeczownikowych podzielono na dwie klasy: do jednej należą tylko formy mianownika obu liczb, do drugiej pozostałe formy. Czy podział ten spełnia definicję I alegorii fleksyjnej? Czy podział taki wydaje ci się użyteczny?
fi Zbiór form przymiotnikowych podzielono na dwie klasy: do jednej należą tzw. formy fmlkie. jak zdrów, ciekaw, wesół, do drugiej zaś pozostałe formy. Czy podział ten '.pełnili definicję kategorii fleksyjnej? Czy wyróżnienie form krótkich ma jakieś i-., (dnienie?
I II. |enl klatek w paradygmacie rzeczownika? Zauważ, że odpowiedź zależy od tego. czy uw/ględnisz opozycję typu chłopi - chłopy, występującą w mianowniku i wołaczu III /by mnogiej.
H III |est klatek w paradygmacie przymiotnika przy założeniu, że kategoria rodzaju ma pięć Wartości? Jaki wpływ na wynik ma uwzględnienie lub nieuwzględnienie kategorii utnpnia?
•i N.i czym polega defektywizm następujących leksemów: IŚĆ, MÓC, DNIEĆ, JĄĆ, ZDUMIEĆ, KAJDANY, ZEW. BRACH. KAŻDY.
ID Z.i Janów się, dlaczego nie jest używana forma dopełniacza liczby mnogiej od RADIO. IIVi może spotkałeś się z formą radiów - dlaczego nie jest ona powszechnie akceptowana i wydaje się niezręczna? Biorąc pod uwagę rodzaj gramatyczny tego i/i ozownika i zakończenie jego tematu fieksyjnego, zastanów się, jaka forma dopełniacza In /by mnogiej byłaby zgodna z regularni gramatyki.
II Które z nustępujących form wariantywnyeh różnią się stylistycznie, które różnią się oceną normatywną, a które co najwyżej frekwencją lub zakresem występowania: dwu dwóch, funkcji - funkcyj, grunty - grunta, księgarni - księgarń, mieczy - mieczów, oddziałuje - oddziaływa, oddziałuje - oddziaływuje, pluska - pluszcze, sobie - se, zabłysło - zabłysnęło?
I 1 lic |cst różnych co do kształtu form wyrazowych w paradygmacie leksemu KOTEK? Wyra/ stopień zróżnicowania paradygmatu lego rzeczownika za pomocą ułamka, który