68756 Inżynieria finansowa Tarcz1

Zarządzanie ryzykiem... 71

Proces decyzyjny inwestujących na rynku finansowym (a więc nie tylko na rynku derywatów) obejmuje trzy stadia. W pierwszej fazie, pochłaniającej relatywnie najwięcej czasu, inwestor przygotowuje bazę informacyjną dla zbudowania strategii inwestycyjnej i podejmowania decyzji operacyjnych. W nowoczesnej teorii inwestowania portfelowego ta faza nazywana jest krótko planowaniem. Konfrontacja struktury oczekiwań inwestora z potencjalnymi wariantami inwestowania, jest pierwszym krokiem do wypracowania „filozofii inwestycyjnej”. Określenie pierwszej składowej, czyli oczekiwań inwestora, jest pochodną zestawienia jego celów z ograniczeniami. Cele i ograniczenia zależą oczywiście już od samej „przynależności” inwestorów (inwestorzy instytucjonalni czy inwestorzy indywidualni). Przykładowo, inwestorzy instytucjonalni są silnie ograniczani przepisami prawa, restrykcjami natury funkcjonalnej, czy zgodnością ze statutem. Określenie celów inwestora w sensie sformalizowanym polega na uwzględnianiu akceptowanej relacji między oczekiwaną stopą zwrotu z inwestycji, a pewną miarą ryzyka; może nią być odchylenie standardowe jako miara zmienności strumieni pieniężnych netto generowanych przez różne aktywa z potencjalnego portfela inwestycyjnego. Przykładem poszukiwania takiej relacji może być próba oszacowania stopy zwrotu z uwzględnieniem ryzyka, według formuły:

,    .    .    stopa zwrotu z aktywu

Stopa zwrotu z uwzględnieniem ryzyka = -

r

gdzie:

beta = wskaźnik ryzyka (miara systematycznego ryzyka towarzyszącego danemu aktywowi; na rynku giełdowym jest to wskaźnik siły reakcji rynkowych zmian kursu akcji na zmiany wartości indeksu giełdowego).

Określenie drugiej składowej, czyli wstępnego oszacowania wariantów inwestowania, jest w przeważającym stopniu rezultatem analiz o charakterze prognostycznym. Polega bowiem na próbie przewidzenia przyszłej ewolucji rynku, zarówno w sensie globalnym, w przekroju wybranych jego sektorów, jaki i w odniesieniu do rynku wybranych walorów. Tak opracowana baza informacyjna pozwala wypracować „filozofię inwestowania”, jako zbiór względnie trwałych zasad budowy portfela inwestycyjnego. Ustalenie „filozofii inwestowania” ma znaczenie dla uściślenia portfela wyjściowego. Z teoretycznego punktu widzenia, portfel wyjściowy jest efektem wyboru