Roślinność siedlisk leśnych
długowieczny, dożywa kilkuset lat. Strzała prosta, długa z korowiną brązowoszarą, która z wiekiem staje się spękana i ciemniejsza. Liście skrętoległe, ułożone w dwóch poziomach, duże, krótkoogonkowe, z obu stron szorstkie, cienkie, szeroko-jajowate, najszersze w 2/3 długości, ostro podwójnie piłkowa-ne, na szczycie najczęściej trójdzielne. Kwiaty obupłciowe na bardzo krótkich szypułkach, w pęczkach, czerwonofiołe-towe. Kwitnienie przypada na marzec i kwiecień, znacznie wcześniej niż pojawią się liście. Owoce na krótkich ogonkach w formie szarozielonych, płaskich, oskrzydlonych orzeszków. Skrzydełka jajowate. Orzeszek umieszczony w środku skrzydełka. Dojrzewa w maju i na początku czerwca.
Wiąz polny (Wzp)
Ulmus campestris L.
Rodzina: wiązowato Ulmacoae
d«D> Występuje na niżu i pogórzu, gdzie jego zasięg może dochodzić do 400-500 m n.p.m. (Jaworski 1995). Gatunek domieszkowy. Występuje na siedliskach nizinnych i wyżynnych, takich jak wiąz górski. Gatunki te często występują razem. Dorasta do 20-25 m i ma mniejszą średnicę niż wiąz górski. Liście ułożone skrętoległe w dwóch płaszczyznach, jajowate, najszersze w połowie, na ogól podwójnie piłkowane, sztywne, błyszczące, ciemnozielone, u nasady niesymetryczne. Kwiaty jak u wiązu górskiego, ale w kolorze czerwonym lub żółtym. Okres kwitnienia i dojrzewania nasion obu wiązów podobny. Owoce płaskie, oskrzydlone orzeszki. Skrzydełka są bardziej okrągłe, a nasiona umieszczone w pobliżu wierzchołka oskrzydlenia.
Wiąz szypulkowy, limak (Wzsz)
Ulmus leavis Pall.
Rodzina: wężowate Ulmacoae
<®> Występuje nielicznie na terenie całego kraju z wyjątkiem gór. Podobnie jak wiąz górski i polny jest gatunkiem
domieszkowym i często występuje razem z nimi na siedliskach nizinnych i wyżynnych. Dorasta nawet do 30 m. Ma nieco mniejsze wymagania glebowe niż wiąz górski i polny. Okres kwitnienia i dojrzewania nasion jest późniejszy o ok. 2 tygodni (Amman 1994). Uście podobne do liści wiązu górskiego, tylko u nasady są bardziej niesymetryczne. Kwiaty obuplciowe zebrane na długich szypulkach. Owoce mniejsze, również na długich szypulkach, zwisające, brzegi skrzydełek orzęsione.
Wierzba biała (Wbb)
Salix alba L.
Rodzina: wierzbowate Salicaceae
(|óe> Występuje głównie nad rzekami i strumieniami jako domieszka w lasach łęgowych. Dorasta do 20-25 m wysokości i może osiągać 1 m średnicy. Kora białoszara, gładka, z wiekiem staje się spękana. Uście skrętoległe, lancetowate, w młodości srebrzysto białe, jedwabiście owłosione. Kwiaty rozdzielnopłciowe. Męskie to cylindryczne kotki na ulistnionych pędach. Kwiatostany żeńskie zielonkawe, cylindrycznie wydłużone. Kwitnie w kwietniu i maju. Owoc - szarofilcowata, owłosiona torebka. Nasiona bardzo małe, z białym puchem. Rozmnaża się (lub jest rozmnażany) wegetatywnie.
Z licznych wierzb do gatunków drzewiastych należy <3i4) wierzba krucha (S. fragilis L.). Występuje, podobnie jak wierzba biała, w dolinach rzek na siedliskach łęgowych. W górach dociera wyżej niż wierzba biała. Dorasta do 15 m.
Bez czarny, dziki bez czarny
Sambucus nigra L.
Rodzina: przewiertniowate Capriloliaceae
<!<>»> Występuje w podszytach drzewostanów prześwietlonych na siedliskach lasów wilgotnych nizinnych, wyżynnych, a nawet