72636 skanuj0083 (22)

204

MAGDALENA GORCZYŃSKA

Tabela 1. Elementy istotne podczas planowania wyjazdu wakacyjnego (lata 80. i 90. XX w.)

Element	Hierarchia ważności
	Lata 80.	Lata 90.
Zrozumienie kultury	3	1
Środowisko przyrodnicze	2	2
Zdobycie nowych doświadczeń, perspektyw	5	3
Odwiedzenie nieznanego miejsca	4	4
Miejsca: historyczne, kultury, archeologiczne	6	5
Podróżowanie poza utartymi szlakami	9	6
Doświadczanie innych kultur	10	7
Swobodne wydawanie pieniędzy	1	8
Ciekawe życie nocne	8	9
Luksusowy ośrodek	11	10
Zamawianie drogiego jedzenia	7	11

Źródło: opracowanie własne na podstawie T. Silberberg (1995)

tury odwiedzanej społeczności oraz zdobywania nowych doświadczeń i perspektyw (odpowiednio: w latach 80. 48% i 40% wskazań a w latach 90. aż 88% i 72%).

Turystyka kulturowa stała się więc faktem. Przedstawione definicje turystyki kulturowej wskazują, że nie tylko zabytkowe obiekty mogą być celem przyjazdu turystów ale także różnego rodzaju imprezy kulturalne, sztuka jak również specyficzny klimat odwiedzanej społeczności. Rośnie zatem popyt wśród turystów na odwiedzanie miejsc, których kultura różni się od ich własnej.

1. Kim jest uczestnik turystyki kulturowej?

Uczestnicy turystyki kulturowej stanowią coraz większy odsetek wśród ogólnej liczby turystów (van der Borg i in. 1996). Warto zauważyć, że jest to dość specyficzna grupa, do której należą zarówno turyści spędzający co najmniej jedną noc w danym mieście, jak i tzw. wycieczkowicze (turyści jednodniowi) nie za-

² Jednodniowe pobyty nie są praktykowane wśród uczestników turystyki „3S”. Ta cecha niewątpliwie odróżnia uczestnika turystyki kulturowej.