Rozdział 3. Żywienie dzieci 51
Zachowana czynność przewodu pokarmowego Tak Nie
Możliwe doustne karmienie Tak Nie
Wysokokaloryczne
suplementy
Przewidywana długość żywienia 1-2 tygodnie > 2 tygodni
Obwodowe TPN Centralne TPN
Żywienie wodą
< 8 tygodni Ryzyko aspiracji?
Tak Nie
> 8 tygodni Ryzyko aspiracji?
Nie Tak
Sonda dojelitowa Sonda dożołądkowa Gastrostomia Enterostomia
Rycina 3.2. Algorytm decyzyjny u chorych wymagających leczenia żywieniowego
Jeśli przewidywany czas żywienia enteralnego jest krótszy niż 2 miesiące, [żywienie można prowadzić za pomocą specjalnej poliuretanowej sondy umieszczonej na stałe w żołądku, dwunastnicy, bądź za więzadłem Treitza. W przypadku konieczności żywienia enteralnego powyżej 2 miesięcy, zaleca się założenie Igastro- lub jejunostomii.
Żywienie enteraine można prowadzić w bolusach lub w postaci żywienia [ciągłego, zarówno metodą grawitacyjną (kroplówka), jak i za pomocą pompy. Ipiągłe żywienie jest zwykle lepiej tolerowane, natomiast żywienie w bolusach uważane jest za bardziej fizjologiczne. Żywienie enteraine zwykle rozpoczyna się od podania niewielkich ilości rozcieńczonej odżywki.
Przy wprowadzaniu żywienia dojelitowego najpierw zwiększamy objętość podawanej diety, następnie stężenie odżywki, kontrolując tolerancję pywienia.
W przypadku żywienia dożołądkowego, najpierw zwiększamy stężenie Sliety, a dopiero potem objętość.
Żywienie dojelitowe, choć zmniejsza ryzyko aspiracji, obarczone jest jednak Zwiększonym ryzykiem działań niepożądanych, takich jak biegunka czy pranslokacja bakteryjna. W celu zminimalizowania ryzyka działań niepożądanych żywienie takie prowadzi się metodą żywienia ciągłego.