74888 skanuj0422

oddziaływaniu elementów (produktów) tworzących strukturę produkcji, a więc pomija się efekty synergii typu technologicznego oraz rynkowego, jaka ewentualnie występuje między poszczególnymi działalnościami (produktami, jednostkami strategicznymi). Ujmuje jedynie efekt synergii finansowej, czyli pomija się ewentualnie występujące powiązania technologiczne lub/i marketingowe między poszczególnymi działalnościami (produktami). Nie rozpatruje się w ramach tych modeli problemu rozpiętości struktury (określonej przez liczbę produktów), a zatem problemu zakresu dywersyfikacji, tak w ujęciu ilościowym, jak i jakościowym (por. punkt 7.1). Zakłada się, że atrakcyjność inwestycyjna rozwoju poszczególnych dziedzin działalności (reprezentowanych przez poszczególne produkty) znacznie się różni. Podobnie zakładamy, że występują istotne różnice w zdolnościach firmy (określonych przez wykształcone w danej firmie zasoby i umiejętności) do skutecznej realizacji rozwoju poszczególnych działalności. Wśród produktów firmy będą takie, które należą do dziedzin (sektorów) o wysokiej atrakcyjności inwestycyjnej, średniej oraz niskiej. Wysoka atrakcyjność danej działalności nie wystarczy jednak, aby firma zdecydowała się na rozwój w tym kierunku. Musi być spełniony drugi podstawowy warunek, tj. wysoka zdolność do realizacji rozwoju w danym kierunku. Zdolność ta oznacza posiadanie przez firmę takich zasobów i umiejętności, które zapewniają konkurencyjność danego produktu. Poszukujemy więc produktów, które należą do dziedzin o wysokiej atrakcyjności (lub średniej) oraz jednocześnie o wysokich (bądź średnich) zdolnościach do sprawnego rozwoju (osiągnięcia konkurencyjności). Ponadto poszukujemy takiego zbioru produktów, tj. odpowiedniej liczby, o odpowiednich cechach, odpowiednio powiązanych produktów, czyli struktury, która zapewnia odpowiednią synergię finansową - struktury, która zapewni sprawne działanie mechanizmu wewnętrznego wspierania jednych produktów kosztem innych, skutkującej zrównoważonym rozwojem firmy.

Model portfela rynków zbudowano przy podobnych założeniach jak modele portfela produktów. Przedmiotem modelowania jest portfel rynków zbytu, z których każdy charakteryzuje się różną atrakcyjnością oraz do których zasoby i umiejętności firmy są w różnym stopniu dostosowane. Poszukujemy takiej struktury rynków, która umożliwia wspieranie jednych rynków na bazie innych, a w rezultacie zrównoważony rozwój. Model portfelowy rynków jest związany ze strategiami ekspansji rynkowej (rozwoju rynku), w tym ekspansji międzynarodowej oraz określonymi strategiami wejścia na rynki zagraniczne (strategia jednoczesnego oraz sekwencyjnego wejścia) - por. punkt 6.2.

Modele portfela technologii oraz portfela projektów badawczych (B+R) związane są z metodami kreowania konkurencyjności przedsiębiorstwa. Powszechnie przyjmuje się, że bazą konkurencyjności przedsiębiorstwa są jego tzw. kluczowe kompetencje. Modele portfelowe technologii oraz

prpjektów badawcz projektów badawa powiązanych techn atrakcyjnością oraz wiązane z koncept Ł; W następnymi produktów, tj. ma (model BCG), ma McK) oraz model (model ADL). Moi fc wielu miejscach strategii rozwoju m rozdziały 6 i 7). I

3.3

Macierz wzrostuśJ złożonej, zdywersyi pekde zapewnieni; analizy tej maderą firmy oraz określić] woju firmy. Model] strategicznej, jak n ._: Macierz wzrost Group (BCG), <9 portfolio. Macierz 1 cych się z pewnej lid pewną liczbę różna giczna jest to taka] powiązana z rynki* pigmentów firmy, i firmy, które są wyo] M: Macierz BCG js Oznaczają odpowie* Oerostu popytu (r) a chwili obecnej. Eks będą uważać tempa tej granicy za wysoki wzrostu) są ściśle ąk

p ⁴ The Gmwth Shm _Perspectives'' 1973, nr 1

140