75056 skanuj0017 (242)

Nurt

społeczny

Cele wychowania zgodne z nurtami w moralności

„w pełnym rozwinięciu wszystkich jego możliwości, kiedy indzi* w umiejętności przezwyciężania w umiarze czy harmonii Ponaś-| to „charakteryzuje [go — przyp. M. Ł.] ubieganie się o rzeczy rzadka i trudne”, co „daje mu to poczucie przewagi nad innymi” (M. OssdH ska, 1936, s. 412). Człowiek doskonały to człowiek honoru, godnośdij a przede wszystkim o wysokich — w jego mniemaniu — kwalifikw cjach moralnych i o dobrych manierach, a niekiedy także „dobrego loffl dzenia”. Postawa perfekcjonistyczna wymaga od niego skupieniafl raczej na sobie samym, jego wnętrzu niż na innych ludziach i sprawadj czysto zewnętrznych. Najwyższym dobrem jest dla niego zgodnoś^H go czynów i myśli z uznawanym przezeń wzorem doskonałoścj^H pewną odmianę nurtu perfekcjonistycznego można uznać też pogj^fl zgodnie z którym podstawowym kryterium postępowania jedna^f jest jej bezwzględne posłuszeństwo jakiemuś autorytetowi. Podpor^H kowanie się mu wypływa często z bezkrytycznej wiary w słuszna* wskazywanych przez niego wzorów zachowań i postaw nie zawsz<^H łącznie natury moralnej.

Nurt społeczny opowiada się za postawą w życiu człowieka^raa* zarówno od tej, jaką się mu proponuje w nurcie mądrości życiowe^H od postawy wobec otaczającego świata —jak i tej charaktery st^^^H dla nurtu perfekcjonistycznego, tzn. postawy zaangażowanej w dążafl do własnej doskonałości. W nurcie społecznym kładzie się naciskfl kształtowanie postawy, którą „cechuje [...] szczególna czułość na krą* dę społeczną, kult ofiarności i solidarności, troska o dobre współżjjB humanitaryzm” (M. Ossowska, 1936, s. 413). Zatem, zgodnie z załnfl niami tego nurtu, wysoko pod względem moralnym ocenia się zwi^J cza czyny, które sprzyjają wzajemnemu współżyciu i współdziałali ludzi — przyczyniają się do pomnażania dobra wspólnego. Sło\q^| propagowana w nurcie społecznym moralność jest ważnym regufefl rem zgodnego współżycia czy także wzmożonej współpracy w osm ganiu wspólnych celów. Można zatem powiedzieć, że człowiek na|H ludnej wyspie nie może postępować moralnie ani niemoralnie! nie ma okazji, by swymi czynami uszczęśliwić lub skrzywdzićikoi kolwiek poza sobą.

Zarysowane nurty mogą stanowić pewien punkt odniesienia wi nowieniu i formułowaniu celów wychowania. Każdy z nich sugenfl pewien osobliwy cel wychowawczy lub kilka zbieżnych z nim ceflfl tego rodzaju. Na przykład nurt mądrości życiowej „podpowiadal^^B w wychowaniu dążyć do umacniania u wychowanków odpornośc^H chicznej na różne niespodziewane i dokuczliwe sytuacje życioweg^B perfekcjonistyczny zaleca koncentrowanie się na samodoskonaleni^B 1 3 6 Cele wychowania