Skrzydlaty cud
Archeopteryks nie latał zbyt dobrze i używał swych szerokich skrzydeł głównie do szybowania z drzewa na drzewo lub na ziemię.
Archeopteryks miał ostre jak brzytwa zęby, doskonałe do zjadania ofiar, jak ważki.
Odkrycie pierwszej skamieliny archeopteryksa, które miało miejsce w 1861 roku, zdumiało naukowców. Początkowo uważali, że są to szczątki jakiegoś prehistorycznego ptaka, miał on bowiem pióra i skrzydła. Miał jednak również wiele cech gadów, takich jak ostre zęby, szpony, pokryte łuską nogi i długi, kościsty ogon. Po raz pierwszy odkryto ogniwo łączące gady z ptakami.
§9