Osiadania fundamentów oblicza się przy założeniu, że ośrodek gruntowy stanowi półprzestrzeń liniowo-odkształcalną (q <. qpwp porównaj rys. 9.1)j a budowla nie ma sztywności własnej.
7.1. Obliczanie osiadań fundamentów według PN-81/B-03020 [12]
Podłoże należy podzielić na jednorodne warstwy obliczeniowe o miąższości ht <0,5 B. Granicę obliczeniową wyznacza również poziom zwierciadła wody gruntowej lub zmiana stanu gruntu przy zachowaniu tego samego rodzaju granulometrycznego gruntu.
Osiadanie st warstwy podłoża o grubości h. oblicza się wg wzorów:
n = fg |
(7.1) |
f x a«h\ |
(7.2) |
m | |
ar* |
(73) |
gdzie:
ozp — wg wzoru (6j Jeśli jednak bezpośJ ściśliwości, to osiadania
Przykład 7.1. Daod zalegającej na głęboki M0 = 100000 kPa, M J
* 1
można więc obliczenia 1 Naprężenia w środka Zgodnie ze wzorami
gdzie:
w
f
a _
osiadanie wtórne warstwy i [cm], osiadanie pierwotne warstwy i [cm], odpowiednio wtórne i dodatkowe naprężenie w podłożu pod fundamentem, w połowie grubości warstwy i, edometryczny moduł ściśliwości, odpowiednio wtórnej i pierwotnej, ustalony dla gruntów warstwy i [kPa], grubość warstwy i [cm],
współczynnik uwzględniający stopień odprężenia podłoża po wykonaniu wykopu, którego wartość należy przyjmować:
X = 0, gdy czas wznoszenia budowli (od wykonania wykopów fundamentowych do zakończenia stanu surowego, z montażem urządzeń stanowiących obciążenie stałe) nie trwa dłużej niż rok;
X = 1, gdy czas wznoszenia budowli jest dłuższy niż 1 rok. Sumowanie osiadań s. poszczególnych warstw geotechnicznych w celu wyznaczenia osiadania fundamentu s należy przeprowadzać do głębokości z , na której jest spełniony warunek:
zdi
Teoretycznie, naprą należałoby liczyć wg a szego znaczenia.
Przykład 7.2 Oblil miarach L = B = 22 ■ warstwy gliny piasza* na rys. 7.1, X przyjąć ■
P.T. 0,00 PP. -1.00 1
jMjjjL t W,W _
-2,50
-3,50
.