77237 skanuj0047 (45)

50

ANDRZEJ KOWALCZYK

Możliwości komercyjnego wykorzystania „turystyki ezoterycznej”

Ciekawy pogląd na istotę „turystyki ezoterycznej” reprezentuje T. Studzieniecki (2002, 151), który uważa, iż „Bazuje ona na zainteresowaniu człowieka światem mistycznym, próbuje udzielić odpowiedzi na pytania z zakresu zjawisk nadprzyrodzonych, stanowiąc jednocześnie interesującą sposobność oderwania się od codziennej rzeczywistości”. Przy takim traktowaniu „turystyki ezoterycznej” można ją uznać jednocześnie za jedną z form turystyki kulturowej, rekreacji, a nawet stosunkowo świeżej kategorii turystyki kwalifikowanej, która zaczyna być nazywana research tourism (Novel-li 2005). Jednocześnie cytowany autor, na podstawie przeprowadzonych przez siebie badań nad tzw. kamiennymi kręgami w Węsiorach (Kaszuby), proponuje aż 10 perspektyw badawczych odnośnie motywacji osób odwiedzających tego rodzaju miejsca: archeologiczną, historyczną, etnologiczną, psychologiczną, przestrzenną, botaniczną, astronomiczną, radiestetyczną, teozoficzną i kosmiczną (Studzieniecki 2002, 156). Jednocześnie uważa, że nie tylko dla turystów kierujących się ezoteryką, ale i dla osób uprawiających turystykę krajoznawczą, tego typu obiekty są dużą atrakcją i powinny być traktowane jako normalny produkt turystyczny.

Poglądy polskiego autora nie są odosobnione - np. władze gminy La Serena (w środkowej części Chile) na swojej stronie internetowej wymieniają „turystykę ezoteryczną” obok business tourism, rural tourism, astronomical tourism (z racji udostępnienia zwiedzającym obserwatoriów astronomicznych, które cieszą się dużą popularnością, gdyż region ten jest znany jest z bardzo niewielkiego zachmurzenia) i gastronomical tourism (http://www.laserena/page_eng/razones_mvertir_tur_eng.php (23.02.2006).

Podsumowanie

Zasadniczym celem zaprezentwanego tekstu była próba wykazania, iż pojęcie turystyki kulturowej jest na tyle wieloznaczne, iż mogą się w nim mieścić różne formy turystyki, niekiedy bardzo do siebie odległe.

Chociaż ślady większości form turystyki mieszczących -się w szeroko rozumianej turystyce kulturowej można odnaleźć w zachowaniach podejmowanych już kilkadziesiąt, kilkaset a nawet kilka tysięcy lat temu, to jednak ich rozpowszechnienie i popularność ulegały wraz z upływem czasu istotnym zmianom. Można przyjąć, że jedynym rodzajem turystyki kulturowej, który był często uprawiany i w czasach starożytnych i współcześnie, była i jest turystyka pielgrzymkowa. Dlatego też można ją uznać za swoistą „oś” turystyki kulturowej, której doniosłe znaczenie nie przemija, aczkolwiek może ona przybierać różne formy.